Twee werknemers van verkoper van haarstukken zijn hoofdelijk aansprakelijk en moeten mogelijk onterecht vergoede zorg terugbetalen aan zorgverzekeraar.

Zorgverzekeraar VGZ vordert na eigen fraudeonderzoek kosten van meer dan € 700 duizend terug van verkoper van haarstukken en pruiken. In dit tussenvonnis bepaalt rechtbank Gelderland dat voor zover de stelling van VGZ bewezen is en geen bewijs voor het tegendeel wordt geleverd, de twee gedaagden beide hoofdelijk verantwoordelijk gesteld kunnen worden voor de geleden schade.

Erkenning van klachtonderdelen leidt niet tot niet-ontvankelijkheid.

Een echtgenoot van een overleden patiënte legt klachtonderdelen aan de geschillencommissie voor die in de interne klachtenprocedure al door het ziekenhuis zijn erkend. Die erkenning betekent volgens de commissie niet dat klager, zoals het ziekenhuis betoogt, in zijn klacht niet-ontvankelijk is.

Zorgverzekeraar VGZ hoeft niet aanvullend te vergoeden en mag verrekenen bij overschrijding van benchmark bij medisch hulpmiddelen.

VGZ heeft geconstateerd dat de kosten van incontinentiemateriaal meer dan 3% boven de benchmark liggen en heeft dit verrekend volgens de zorgovereenkomst. Medisch speciaalzaken stellen dat deze nieuwe bekostigingssystematiek niet was overeengekomen en vinden de grondslag voor verrekening onrechtmatig. De rechtbank wijst alle vorderingen af en concludeert dat sprake is van een gerechtvaardigde benchmark en dat de bekostigingssystematiek geen onrechtvaardige uitwerking kent.

Beginsel van hoor en wederhoor brengt niet mee dat de behandelend arts wordt gehoord door de deskundige.

Verzoek voorlopig deskundigenbericht. Na een gezamenlijke neurochirurgische expertise komen partijen een aanvullend onderzoek door een neuroloog overeen, maar zij worden het niet eens over de persoon van de deskundige, over wie de deskundige moet horen en over wat mee te sturen naar de deskundige. Nu partijen niet tot een gezamenlijke voordracht komen, kiest de rechtbank de deskundige. Patiënt wordt door de deskundige gezien omdat zij medisch moet worden onderzocht. Daarbij hoort het afnemen van een anamnese. Dat betekent niet dat ook de behandelend arts moet worden gehoord. In hoeverre partijen gebonden zijn aan de gezamenlijke expertise is in deze procedure niet ter beoordeling. De rechtbank bepaalt dat zowel het procesdossier als het medisch dossier zoals dat nu beschikbaar is naar de deskundige moet worden gestuurd, ook al betwist de vrouw de uitkomst, tezamen met de (verschillende) visies van de medisch adviseurs.

Normatieve vragen aan deskundige niet wenselijk, rechtbank formuleert feitelijke vragen.

Verzoek voorlopig deskundigenbericht. Een vrouw verwijt het Women’s Health Care Center (WHC) een behandeldelay. Een gezamenlijk aangezochte deskundige concludeert dat geen sprake is van medisch onzorgvuldig handelen. Omdat volgens de vrouw zwaarwegende bezwaren kleven aan het deskundigenrapport, corresponderen partijen over een nieuwe deskundige, waarbij de vrouw tevens een nieuwe vraagstelling voorstelt. Partijen komen daar buiten rechte niet uit. De rechtbank wijst het verzoek van de vrouw toe. De verzekeraar van WHC heeft buiten rechte bij de vrouw het gerechtvaardigd vertrouwen gewekt dat WHC zou meewerken aan een nieuw deskundigenonderzoek. De rechtbank formuleert feitelijke vragen aan de deskundige. Met de antwoorden van de deskundige op die vragen kan vervolgens worden getoetst aan de maatstaf.

Huisarts niet-ontvankelijk in klacht tegen medisch adviseur van zorgverzekeraar.

Huisarts klaagt de medisch adviseur van een zorgverzekeraar aan, maar is niet-ontvankelijk: hij wordt niet aangemerkt als rechtstreeks belanghebbende en er is onvoldoende verband met de individuele gezondheidszorg, zodat het handelen ook niet onder de tweede tuchtnorm valt.

Bedrijfsarts onzorgvuldig in communicatie.

De bedrijfsarts had rekening moeten houden met beperkingen van klaagster vanwege haar PTSS. Hij had via haar partner moeten communiceren en creatiever moeten zijn in het zoeken van contact. Loonstop is bedrijfsarts niet te verwijten. Waarschuwing.

Deskundigenrapportage voldoet aan de norm.

Ongegronde klacht over een deskundigenrapportage door een chirurg in een aansprakelijkheidskwestie.

Duale en dubbele medezeggenschapsstructuur en dubbele bevoegdheden.

De zorginstelling heeft de Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden (LCvV) verzocht om vervangende toestemming te verlenen voor het vaststellen van een nieuwe medezeggenschapsstructuur en een nieuwe (uniforme) medezeggenschapsregeling. Met deze nieuwe medezeggenschapsregeling hebben één locatieraad en één cliëntvertegenwoordigersraad niet ingestemd. Nu de wettelijke rechten en bevoegdheden in de nieuwe medezeggenschapsstructuur en medezeggenschapsregeling onverkort blijven gelden voor de locatieraad en cliëntvertegenwoordigersraad, concludeert de LCvV dat de raad zijn instemming aan de voorgestelde medezeggenschapsregeling in redelijkheid niet heeft kunnen onthouden. De LCvV verleent vervangende toestemming voor het vaststellen van de nieuwe medezeggenschapsregeling.

Meerdere klachten tegen meerdere huisartsen.

Klager verwijt de huisarts (en andere huisartsen) het negeren van klachten, het negeren van een MRI-uitslag en een gebrek aan onderlinge communicatie. Het RTG acht onvoldoende opvolging van klachten bewezen, maar geen gebrek aan informatie-uitwisseling. Klacht deels gegrond. Waarschuwing.