Ex-maat ontvankelijk in klacht tegen collega-oogartsen?

Klager is oogarts en dient een klacht in tegen drie ex-maten met wie hij een conflict heeft. In hoger beroep wordt klager wel als rechtstreeks belanghebbende aangemerkt, maar de klacht is deels verjaard en deels ongegrond (onvoldoende onderbouwd).

Onvoldoende zorgvuldig onderzoek, waardoor ongefundeerde uitspraken door verzekeringsarts.

Een verzekeringsarts wordt ingeschakeld om het oordeel van de primaire verzekeringsarts te toetsen. Hij heeft op twee punten onvoldoende onderzoek gedaan en heeft niettemin bepaalde conclusies getrokken en aannames gedaan. Die onzorgvuldigheid leidt tot een waarschuwing.

Weigering verstrekken afschrift dossier.

Ondanks een herhaald verzoek hiertoe is er geen afschrift van het dossier verstrekt. De meeste documenten waren al in het bezit van de moeder. Eigen verantwoordelijkheid cliënt om aan dossiervorming en archivering te doen?

Ontslag leden cliëntenraad.

Aan de Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden is het verzoek voorgelegd om de beslissing tot ontslag van verzoekers als lid van de cliëntenraad te toetsen. De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden verklaart verzoekers niet-ontvankelijk en de LCvV onbevoegd het verzoek te behandelen.

Geen sprake van zeer uitzonderlijke omstandigheden die doorbreking van afgeleid verschoningsrecht rechtvaardigen. Beklag gegrond.

Bijzondere overwegingen over strafdoelen bij dodelijk incident door toedoen van ambulant begeleidster.

Bijzondere overwegingen over strafdoelen bij dodelijk incident door toedoen van ambulant begeleidster; geen generale preventie, nu niet aannemelijk is dat het gedrag van begeleidster of andere zorgverleners beïnvloed wordt door een (dreigende) gevangenis- of taakstraf, omdat een dergelijke straf in het niet valt bij haar schuldgevoel. Ook geen vergelding, nu de begeleidster al zwaar te lijden heeft onder een groot schuldgevoel.

Handelingen van fysiotherapeut ontuchtig.

Handelingen van fysiotherapeut ontuchtig; een eventuele medische noodzaak kan het ontuchtige karakter van de handelingen in de gegeven omstandigheden niet wegnemen. Taakstraf en voorwaardelijke gevangenisstraf met onder meer als bijzondere voorwaarde het niet behandelen van vrouwelijke cliënten, zolang het OM dat nodig vindt.

Klacht tegen deskundige (tandarts) wordt in beroep bij het CTG alsnog ongegrond verklaard, omdat het onderzoek volgens het CTG wel de tuchtrechtelijke toets der kritiek doorstaat.

Het RTG heeft in eerste aanleg geoordeeld dat de door de tandarts (in de hoedanigheid van deskundige/rapporteur) opgestelde rapportage niet aan de daaraan te stellen eisen voldoet ten aanzien van de deskundigheid van de rapporteur en het – ten onrechte – niet vermelden van de geraadpleegde bronnen. Aan de tandarts is de maatregel van een waarschuwing opgelegd. Het CTG ziet dat anders en verklaart de klacht alsnog ongegrond. Het CTG deelt onder andere de stelling van de tandarts dat het uitgangspunt behoort te zijn dat het tuchtcollege uitgaat van de deskundigheid en bekwaamheid van een rapporteur, tenzij er concrete aanwijzingen zijn om daaraan te twijfelen. In dit geval is niet gebleken dat de tandarts buiten de grenzen van haar deskundigheid is getreden. Daarnaast hoefde in dit geval de tandarts in haar rapport geen melding te maken van eventuele bronnen waarop het berust, aldus het CTG.

Kort geding: medisch specialist vordert het onderzoek naar zijn functioneren onmiddellijk stop te zetten, dan wel te verbieden (nader) onderzoek te verrichten naar zijn functioneren, op straffe van verbeurte van een dwangsom.

In kort geding vordert een medisch specialist het onderzoek naar zijn functioneren volgens het Reglement Functioneringsvraag onmiddellijk stop te zetten, dan wel te verbieden (nader) onderzoek te verrichten naar zijn functioneren, op straffe van verbeurte van een dwangsom. Alles wordt afgewezen.

Klacht tegen medisch adviseur (arts) van een zorgverzekeraar deels niet-ontvankelijk, deels ongegrond.

Klager is onder behandeling (geweest) bij een psychotherapeut, die in deze procedure optreedt als gemachtigde van klager. De zorgverzekeraar van klager heeft – op grond van de bevindingen van verweerder – besloten bepaalde interventies niet langer te vergoeden en reeds betaalde vergoedingen terug te vorderen van de psychotherapeut. Hierop is klager gestopt met de behandeling door de psychotherapeut. Het verwijt dat zeer ten nadele van klager is geoordeeld over zijn behandeling wordt ongegrond verklaard, nu het ‘doelmatig-criterium’ niet ziet op het effect van de behandeling op klager, maar ziet op de bewezen algemene werkzaamheid. Het verwijt dat ziet op het met terugwerkende kracht ondoelmatig verklaren van afgesloten behandelingen wordt niet-ontvankelijk verklaard in verband met het ontbreken van een relatie tussen voornoemd handelen van verweerder en de individuele gezondheidszorg, hetgeen noodzakelijk is voor een toets aan de tweede tuchtnorm. Ten slotte wordt verweerder – ondanks dat hij geen psychotherapeut is – bevoegd en voldoende bekwaam geacht om de controles voortvloeiende uit artikel 87 Zorgverzekeringswet te verrichten.