Gegronde klacht tegen tandarts/praktijkhouder wegens onvoldoende functioneren praktijkorganisatie.

Klaagster verwijt de tandarts dat hij onzorgvuldig heeft gehandeld, omdat hij als eigenaar en eindverantwoordelijke van de praktijk niet heeft gereageerd op haar herhaalde berichten. Het RTG stelt vast dat de praktijkorganisatie niet voldeed aan de daaraan te stellen eisen en dat de tandarts daar als praktijkhouder verantwoordelijk voor is. Het RTG verklaart de klacht gegrond en legt de tandarts een waarschuwing op.

Van misbruik van recht naar ne bis in idem.

Klager dient tot viermaal toe vergelijkbare klachten in tegen een bedrijfsarts. Het RTG verklaart klager niet-ontvankelijk, deels op grond van ne bis in idem en deels op grond van het oordeel dat klager misbruik van recht maakt, waartegen de bedrijfsarts beschermd dient te worden. Het CTG komt tot niet-ontvankelijkverklaring op grond van ne bis in idem en komt niet toe aan misbruik van recht.

Aansluitende zorgmachtiging. Door korte onderbrekingen geen vijf jaren aaneengesloten zorg. Hoge Raad doet de zaak zelf af.

Tweemaal een korte onderbreking van de verplichte zorg. Geen grond voor een aansluitende zorgmachtiging voor twee jaar. Overgangsrecht Wvggz.

Voortzetting crisismaatregel. Geen ondubbelzinnig afstand recht op rechtsbijstand. Hoge Raad vernietigt beschikking rechtbank.

Mondelinge behandeling verzoek tot voortzetting crisismaatregel voortgezet zonder rechtsbijstand door een advocaat. Volgens de Hoge Raad heeft betrokkene niet ondubbelzinnig afstand gedaan van haar recht op rechtsbijstand.

Zorgmachtiging. Aanvulling op medische verklaring over wils(on)bekwaamheid voldoet niet aan criteria Hoge Raad.

Aanvullende verklaring onafhankelijk psychiater over wilsonbekwaamheid betrokkene ten aanzien van verzet tegen verplichte zorg. Psychiater heeft betrokkene niet opnieuw onderzocht ten behoeve van de aanvulling op de medische verklaring.

Medische fout uit 2011. Benoeming neuroloog, psychiater, verzekeringsarts en arbeidsdeskundige. Geen benoeming neuropsycholoog. Aanmaning tot een oplossing te komen.

Voorlopig deskundigenbericht. Voor een bij een vrouw in 2011 dagen te laat uitgevoerde operatie erkent VUmc aansprakelijkheid. Partijen lukt het niet om overeenstemming te krijgen over de schadeafwikkeling. De vrouw verzoekt de rechtbank thans vijf deskundigen te benoemen, waarvan de rechtbank er vier benoemt. Ondanks de complexe medische problematiek acht de rechtbank de IWMD-vraagstelling passend. De rechtbank geeft partijen dringend in overweging om twaalf jaar na de fout alsnog tot een spoedige oplossing van hun geschil te komen, nu dat de vrouw belast.

Schadevergoeding Wzd van in totaal € 4.020 toegekend.

Verzoekster verblijft vrijwillig in een accommodatie. Toepassing van onvrijwillige zorgvormen met vergaande inbreuk op persoonlijke levenssfeer van verzoekster. Rechtbank verklaart deel klachten gegrond en kent een schadevergoeding van in totaal € 4.020 toe.

Verzoek tot schadevergoeding op grond van artikel 56g Wzd niet-ontvankelijk.

Verzoekster verzoekt bij de rechtbank een schadevergoeding van het CIZ op grond van artikel 56g Wzd. De rechtbank overweegt dat er binnen het wettelijk systeem van de Wzd twee mogelijkheden tot het verzoeken van schadevergoeding bestaan. Afhankelijk van de omstandigheden van het geval kan een verzoek tot schadevergoeding op artikel 44 dan wel artikel 56g Wzd worden gegrond. Het CIZ is echter noch in de zin van artikel 44 noch in de zin van artikel 56g Wzd een partij waarvan schadevergoeding verzocht kan worden.

HR: staat wilsbekwaam verzet in de weg aan verlening machtiging artikel 24 Wzd?

Het beroep in cassatie is gericht tegen het oordeel van de rechtbank dat de rechtspraak van de Hoge Raad over wilsbekwaam verzet in het kader van artikel 2:1 lid 6 Wvggz niet van toepassing is op de beoordeling op grond van artikel 24 Wzd. Het betoogt dat ook in het kader van de Wzd moet worden beoordeeld of sprake is van wilsbekwaam verzet, in elk geval als, zoals in dit geval, het ernstige nadeel alleen ziet op de betrokkene zelf en deze zich verzet tegen opname. Het middel beroept zich daarbij onder meer op artikel 5 lid 1, onder e, en artikel 8 EVRM. De Hoge Raad verwerpt het beroep.

Niet-inachtneming Wzd: schadevergoeding van € 450 toegekend.

Een incident met een begeleider leidt tot fixatie van verzoeker. Door te late formalisering is niet aan de voorwaarden van verplichte zorg voldaan en is een inhoudelijk oordeel niet mogelijk. De klacht van verzoeker wordt gegrond verklaard en aan verzoeker wordt een schadevergoeding van € 450 toegekend.