Alliance apotheek/X

Geschil over toelating apotheek tot een elektronisch netwerk van huisartsen en een andere apotheek met betrekking tot te leveren zorg.

X/Y

Het gaat in deze casus om een uroloog die 'vanwege zijn behandelrelatie met patiënt' en terwijl hij hiervoor onvoldoende bekwaam was een huid re-excisie heeft uitgevoerd waar eerder door een plastisch chirurg een moedervlek was verwijderd. Daarbij was geen sprake van een weloverwogen toestemming en heeft verweerder nagelaten de patiënt te informeren en te voorzien van adequate nazorg. Verweerder had, aldus het college, de patiënt moeten doorverwijzen. Mede gezien het risico op herhaling krijgt verweerder de maatregel opgelegd in de zin van een schorsing voor de duur van één jaar.

X/Y

Het gaat in deze casus om een arts die een medisch advies voor het BMA heeft opgesteld, op aanvraag van de IND. Klager is het niet eens met de arts dat deze concludeert dat er geen sprake is van een medische noodsituatie. Hij is van mening dat het advies inconsistent is en onvoldoende gemotiveerd. Het college in eerste aanleg is het met klager eens dat het advies inconsistent is en onvoldoende gemotiveerd. Het Centraal College denkt daar echter anders over en vernietigt het besluit van het college in eerste aanleg.

X/Y

Het gaat in deze casus om de informatieverstrekking tijdens consult door een andere uroloog dan de uroloog die uiteindelijk de operatie heeft uitgevoerd.  Patiënt stelt dat hij geopereerd is door verweerder terwijl hij 'geen goede informatie met betrekking tot de risico's' van de twee andere urologen heeft gekregen.

X/Y

Het gaat in deze casus om een huisarts die geen spoedecho heeft geïnitieerd, maar patiënt zelf een afspraak voor een echo heeft laten maken. De huisarts is ten onrechte van de richtlijn 'Acute epididymitis' afgeweken, wat heeft geleid tot ernstige consequenties voor patiënt, namelijk het afsterven van een teelbal. Hij had volgens de richtlijn nader onderzoek moeten verrichten of laten verrichten, vooral omdat het een adolescent betrof.

A/C

De onderhavige procedure heeft betrekking op het handelen van een sociaal psychiatrisch verpleegkundige. De sociaal psychiatrisch verpleegkundige is berispt in verband met zijn nalatig optreden tijdens crisissituaties.

X/Y

Psychiater schendt zorgvuldigheidsnorm jegens patiënte door vermenging behandelrelatie met professionele en persoonlijke relatie. Causaal verband met schade aangenomen, immateriële schadevergoeding toegewezen.

X/Y

De verpleegkundige in onderhavige casus heeft in 2011 een zevental recepten vervalst. De geneesmiddelen waren bedoeld voor eigen gebruik. In 2013 is de vervalsing aan het licht gekomen en is een melding gedaan bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg, welke vervolgens een klacht heeft ingediend bij het tuchtcollege. Geconcludeerd wordt dat het handelen op zichzelf voldoende grond is voor het opleggen van een maatregel. Voor de vraag welke maatregel passend is, is onder meer van belang in hoeverre er kans op herhaling bestaat. Het Regionaal Tuchtcollege acht deze kans uiterst gering en besluit tot de maatregel berisping.

A/C

Beoordeling in hoger beroep van een klacht jegens een verpleegkundige in haar hoedanigheid van waarnemend hoofd van de medische dienst van het detentiecentrum waar klaagster verbleef. Het Regionaal Tuchtcollege achtte klaagster ontvankelijk, omdat het handelen van de verpleegkundige voldoende weerslag heeft gehad op haar zorg. In hoger beroep wordt de ontvankelijkheid beoordeeld tegen de achtergrond van het tijdstip van indienen van het beroepschrift. Opnieuw wordt ook de weerslag op de zorg beoordeeld. Het beroep is verworpen.

IGZ/C

Beoordeling handelen arts, eruit bestaande dat hij twee drugsverslaafden opdracht heeft gegeven brand te stichten in het huis van zijn ex-vrouw. De arts is veroordeeld wegens poging tot moord en het medeplegen van opzettelijke brandstichting. Het Regionaal Tuchtcollege achtte de IGZ niet-ontvankelijk omdat het handelen niet was begaan 'in de hoedanigheid' van arts. Het Centraal Tuchtcollege oordeelt dat dit begrip een ruimere strekking heeft en dat in een geval als het onderhavige moet worden gesproken van een 'wezenlijke aantasting van het vertrouwen' dat een patiënt in een arts mag hebben. Het handelen kan daarom onder de tweede tuchtnorm worden geschaard. De arts is gezien de strafrechtelijke veroordeling en de reeds verstreken tijd geen maatregel opgelegd.