Hologic Netherlands BV/De Staat der Nederlanden

Procedure in kort geding betreffende een aanbesteding tegen de achtergrond van het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. De voorzieningenrechter oordeelt dat aan de keuze van het RIVM voor PCR-technologie en DNA-detectie in het kader van het vernieuwde bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker een voldoende wetenschappelijke onderbouwing ten grondslag ligt. Er is geen sprake van schending van beginselen van aanbestedingsrecht of mededinging.

De Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie/ACM met als derde partij Stichting Bravis ziekenhuis

De Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie (NPCF) is door de rechtbank niet-ontvankelijk geacht in het kader van een besluit van de ACM betreffende een fusie van ziekenhuizen. De NPCF is niet aangemerkt als consumentenorganisatie in de zin van de Mededingingswet.

TSN thuiszorg/Gemeente Nijkerk

De onderhavige procedure in kort geding ziet op een geschil tussen een zorginstelling en een gemeente over het tarief voor huishoudelijke hulp met Van Rijn-toeslag als algemene voorziening onder de Wmo 2015. De voorzieningenrechter oordeelt over de toepasselijkheid van artikel 2.6.6 Wmo 2015 en overweegt dat de gemeente bij de vaststelling van het tarief een inschatting moet maken van de kostprijs op basis van arbeidsvoorwaarden die passen bij de vereiste vaardigheden. Dat heeft de gemeente in dit geval voldoende gedaan. De zorginstelling kan er geen aanspraak op maken dat bij die inschatting van een kostprijs met haar specifieke omstandigheden rekening wordt gehouden.

Stichting Patiëntenbelang Vergoeding Dieetpreparaten/Menzis zorgverzekeraar

Vraag of beperking aanspraak patiënten op vergoeding dieetpreparaten geoorloofd is. Door productniveau (generiek) te laten voorschrijven, wordt aanspraak verzekerden toch beperkt. Daarnaast verdraagt het eisen van een expliciete medische motivatie zich niet met de aanspraken op grond van de zorgverzekeringswet en de daarop gebaseerde regelgeving.

X/Y

De onderhavige zaak betreft een klacht tegen een cardioloog. Het ziekenhuis waar verweerder werkzaam is verwijt de arts dat hij in strijd heeft gehandeld met de tweede tuchtnorm door zich niet respectvol te gedragen tegenover vrouwen en door onjuiste en leugenachtige verklaringen, in en buiten rechte, af te leggen. De klacht is door het Regionaal Tuchtcollege afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het door het ziekenhuis ingesteld beroep.

X/Y

Klaagster is door de gz-psycholoog behandeld door middel van EMDR, onderhoudscontacten en haptonomie. Het Centraal Tuchtcollege is van oordeel dat de grenzen van de verschillende toegepaste therapieën door de gz-psycholoog onvoldoende duidelijk kenbaar zijn gemaakt en dat de diagnosestelling en onderbouwing van de behandeling ver onder de maat is geweest. De gz-psycholoog heeft met zijn handelen en nalaten een psychologische setting van (wederzijdse) afhankelijkheid doen ontstaan, hetgeen uiteindelijk heeft geleid tot zijn vergaand grensoverschrijdend handelen binnen de psychologische behandelrelatie. Evenals het Regionaal Tuchtcollege heeft het Centraal Tuchtcollege de klachtonderdelen over de verkeerde diagnose, onjuiste behandeling en onvolledige verslaglegging gegrond verklaard. Anders dan het Regionaal Tuchtcollege acht het Centraal Tuchtcollege de klacht over het (seksueel) grensoverschrijdend handelen slechts gedeeltelijk gegrond. Waar het Regionaal Tuchtcollege de gz-psycholoog een voorwaardelijke schorsing oplegde, legt het Centraal Tuchtcollege met eenparigheid van stemmen een onvoorwaardelijke schorsing voor de duur van twaalf maanden op.

X/Y

Verweerder is in zijn hoedanigheid van psychiater en in zijn hoedanigheid van psychotherapeut een intieme/seksuele relatie gestart met (zijn) patiënte en heeft haar nadien ook nog als patiënte behandeld. Het college acht dit tuchtrechtelijk uitermate laakbaar. Verweerder behoort als professional zijn grenzen te bewaken en die van zijn patiënten te respecteren. Voorts zijn de diagnose, behandeling en behandelplan van patiënte volstrekt onder de maat. Het college legt verweerder de maatregel van doorhaling op in zijn hoedanigheid van psychiater en psychotherapeut in het BIG-register en schorsing van de inschrijving bij wege van voorlopige voorziening.

X/Y

Verweerder, fysiotherapeut, is de dag na beëindiging van de behandelrelatie een amoureuze en seksuele relatie met de echtgenote van klager aangegaan. Verweerder is thans doordrongen van de voor hem geldende beroepsnorm, maar heeft geen professionele hulp gezocht teneinde de kans op herhaling te minimaliseren. Het college beoordeelt het handelen van verweerder als ernstig verwijtbaar en legt een maand onvoorwaardelijke en twee maanden voorwaardelijke schorsing met een proeftijd van twee jaar op.

X/Y

Het kort geding betreft een geschil tussen een exploitant van een coffee-corner in een ziekenhuis, Annamaas B.V., en de stichting die het ziekenhuis exploiteert, Stichting St. Anna Zorggroep, over de vraag of het de stichting is toegestaan gratis koffie en thee te verstrekken aan bezoekers van de poliklinieken van het ziekenhuis. De voorzieningenrechter overweegt dat er voldoende belang bestaat bij de gevraagde vordering. Gelet op het concurrentieverbod zoals opgenomen in de tussen partijen gesloten huurovereenkomst wijst de rechter de vordering toe.

X/Y

De onderhavige zaak is ingediend tegen een arts die werkzaam is als medisch adviseur. Haar wordt verweten dat zij een advies heeft opgesteld (medisch advies horen en beslissen) dat in strijd is met de daaraan te stellen eisen. Het tuchtcollege heeft de klacht gedeeltelijk gegrond verklaard en verweerster een waarschuwing opgelegd. Klager heeft ook een klacht ingediend tegen de verpleegkundige (zie ECLI:NL:TGZRZWO:2015:37).