Bij bekendheid standpunt zorgaanbieder wordt de klachtenprocedure als volledig doorlopen beschouwd.

Een patiënt die al bekend is met het standpunt van de zorgaanbieder kan zich rechtstreeks tot de geschillencommissie wenden en hoeft daaraan voorafgaand niet eerst de hele klachtenprocedure van de zorgaanbieder te doorlopen.

Wvggz. Zorgmachtiging. Discussie over vrijwilligheid ter zake van beperkingen. Zorgaanbieder moet mentorschap aanvragen.

Wvggz. Zorgmachtiging. Onduidelijk is of de patiënt wilsbekwaam ter zake van zijn beperkingen kan worden geacht. Geen wettelijk vertegenwoordiger. Zorgaanbieder moet verzoek mentorschap doen. Voor nu voldaan aan de criteria van de zorgmachtiging.

Gedeeltelijk gegronde klacht tegen huisarts wegens onvoldoende regie in en toezicht op afbouwen medicatie.

Klaagster verwijt de huisarts dat hij het (verslavende) middel Xanax te lang en in te hoge doseringen heeft voorgeschreven. Het RTG acht het weliswaar voldoende aannemelijk dat de huisarts aan klaagster begeleiding door middel van gereguleerde dosisreductie heeft aangeboden, maar hij heeft daarin naar het oordeel van het RTG onvoldoende regie genomen en/of toezicht gehouden. Het RTG verklaart de klacht deels gegrond en legt de huisarts een waarschuwing op.

Wvggz. Zorgmachtiging. Bezwaren tegen medicatie en prikcontroles voldoende onderbouwd. Medicatie niet noodzakelijk. Alternatieven mogelijk. Afwijzing.

Wvggz. Zorgmachtiging afgewezen. Betrokkene werkt vrijwillig mee. Zorgmachtiging alleen nodig voor gebruik en prikcontroles lithium. Gebruik lithium is niet noodzakelijk en alternatieven kunnen worden onderzocht.

Wvggz. Schadevergoeding. Akkoord over schadevergoedingsbedrag. Proceskostenveroordeling afgewezen.

Wvggz. Schadevergoeding. Crisismaatregel verlopen omdat officier niet om voortzetting heeft verzocht. Verplichte zorg zonder titel gedurende 12 dagen. Akkoord over schadevergoeding van € 75 per dag (x 12 dagen = € 900) ten laste van de Staat. Proceskostenveroordeling afgewezen wegens toevoeging en geen griffierecht.

Klacht tegen psychiater handelend in hoedanigheid van bestuurder niet-ontvankelijk.

Klaagster dient een klacht in tegen een psychiater die in zijn rol van bestuurder een schriftelijke reactie bij de geschillencommissie heeft gegeven op de klacht van klaagster. Klaagster stelt kort gezegd dat de psychiater onjuiste informatie heeft aangeleverd en dat delen uit het medisch dossier zijn gewijzigd. Omdat geen sprake was van een behandelrelatie (eerste tuchtnorm) en het handelen van de psychiater onvoldoende weerslag heeft op de individuele gezondheidszorg (tweede tuchtnorm), verklaart het RTG klaagster niet-ontvankelijk in haar klacht. Het CTG volgt het RTG.

RTG heeft klacht tegen psychiater ten onrechte uitgebreid en gegrond verklaard.

Klaagster dient een klacht in tegen een psychiater. Het RTG leest in de klachtonderdelen tevens een klacht omtrent de beëindiging van de behandelrelatie. Het RTG verklaart de klacht in zoverre gegrond en legt een waarschuwing op. Anders dan het RTG leest het CTG in het klaagschrift geen klacht over de (wijze van de) beëindiging van de behandelrelatie. Het CTG oordeelt dat het beroep van de psychiater slaagt. Het CTG verklaart de klacht alsnog ongegrond en bepaalt dat de waarschuwing komt te vervallen.

MDL-arts heeft op goede gronden gewacht met gastroscopie om patiënte zelf te betrekken bij besluitvorming en niet vervangende toestemming te vragen.

Tijdens de colonoscopie bleek dat een gastroscopie nodig was. Klager verwijt de MDL-arts dat hij heeft gewacht tot de dag erna om de gastroscopie te laten verrichten. Het RTG oordeelt dat wachten geen ernstig risico opleverde voor patiënte. De MDL-arts heeft het op goede gronden wenselijk gevonden om patiënte zo veel mogelijk zelf te betrekken bij de besluitvorming en niet vervangende toestemming te vragen. Het RTG verklaart de klacht kennelijk ongegrond.

Schadevergoedingsverzoek wegens onrechtmatige vrijheidsberoving niet door bewindvoerder verzocht: niet-ontvankelijk.

Ten behoeve van verzoekster heeft de rechtbank mentorschap en bewind ingesteld. Later vraagt de zorgaanbieder een besluit tot opname en verblijf aan bij het CIZ, wat wordt toegekend. Verzoekster heeft om en nabij een jaar in de instelling gezeten, alvorens zij een verzoek tot schadevergoeding bij de rechtbank indient. In eerste aanleg kent de rechtbank een gedeelte van het verzochte bedrag toe. In hoger beroep oordeelt het hof dat niet verzoekster zelf, maar haar bewindvoerder het verzoek tot schadevergoeding had moeten doen als formele procespartij. Zodoende oordeelt het hof verzoekster niet-ontvankelijk en vernietigt de bestreden beschikking.

Betrokkene met niet-aangeboren hersenletsel: ook in de overgangsfase Wzd-machtiging.

Betrokkene heeft niet-aangeboren hersenletsel, dat zich (nog) niet in een chronische fase bevindt. De rechtbank is van oordeel – zelfs nu nog geen eindfase van het niet-aangeboren hersenletsel is bereikt – dat er voldoende grond is voor het toekennen van een rechterlijke machtiging tot opname en verblijf op grond van de Wzd.