X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een klacht tegen een huisarts omdat deze aan klager geen medicijnen heeft voorgeschreven in verband met een te hoog cholesterol. Volgens klager heeft de huisarts hem gediscrimineerd omdat deze opmerkingen maakte over het risico op hart- en vaatziekten in combinatie met de donkere huidskleur van klager. De arts kan geen discriminatie worden verweten; mensen met een donkere huidskleur lopen feitelijk gezien meer risico op hart- en vaatziekten. Het beroep wordt verworpen.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een verpleegkundige die (te) kort na de beëindiging van de behandelrelatie een (seksuele) relatie aangaat met een patiënte. Zijn (ex)werkgever doet een melding bij de IGZ en dient een klacht in. In eerste aanleg heeft het Regionaal Tuchtcollege een schorsing van drie maanden opgelegd, in hoger beroep komt het tot een schorsing van zes maanden (ingesteld door de IGZ), omdat gebleken is dat de verpleegkundige niet alleen tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld door in strijd met de richtlijnen de relatie aan te gaan, maar daarover ook niet eerlijk is geweest.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een neuroloog die een diagnose mist. Dit is verwijtbaar vanwege het feit dat hij onvoldoende onderzoek heeft gedaan en een inadequate reactie heeft vertoond op de verslechtering van klaagsters toestand. Het medisch dossier van de eerste vier dagen opname van patiënte ontbreekt, dit wordt echter in hoger beroep niet aan de neuroloog toegerekend. De opgelegde maatregel – gedeeltelijke ontzegging (alleen onder supervisie neurologie uitoefenen) – blijft met eenparigheid van stemmen in stand.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een vrouw die overlijdt na bevalling na consult in het ziekenhuis. Er is een spoedlab geïndiceerd, maar de reden daarvan wordt door de AIOS niet besproken met de patiënte en de uitslagen ervan worden door hem niet volledig gecheckt. De gynaecoloog-supervisor (verweerder) is niet verantwoordelijk, de AIOS wel. Het klachtonderdeel dat verweerder verwijt dat hij niet naar de begrafenis van de overleden vrouw is gegaan, is geen nalaten in de zin van de eerste tuchtnorm.

Stichting woonzorg/Stichting Amstelring

Bij de kwalificatie van een huurovereenkomst van een zorgcentrum dient te worden gekeken naar de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan de daarin opgenomen bepalingen mochten toekennen en wat zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten (Haviltex). Tussentijdse opzegging is in dit geval toegestaan omdat voortzetting van de huur in redelijkheid niet gevergd kan worden.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een waarnemend tandarts die geen Nederlands spreekt. De taaltoets is echter niet verplicht voor buitenlandse tandartsen die in Nederland hun beroep uitoefenen. Er dienen wel voldoende waarborgen te zijn voor goede communicatie met patiënten. Het consult met klager is niet goed verlopen, maar de handelwijze van tandarts is geen reden voor een tuchtrechtelijk verwijt. De klachten zijn ongegrond.

X/Y

Verweerster, internist, wordt door nabestaanden van de overleden patiënte verweten (i) dat zij op basis van onvolledige niet actuele informatie besloten heeft dat patiënte niet meer gereanimeerd diende te worden als dit nodig mocht blijken en (ii) daarbij het besluit tot niet reanimeren niet heeft besproken met patiënte en haar familie. Voorts (iii) wordt verweerster verweten dat de gestelde behandelingsbeperking zowel direct als indirect geleid heeft tot het vroegtijdig overlijden van patiënte. Het RTG Den Haag heeft de drie klachtonderdelen afgewezen. Het CTG verwijt verweerster dat zij niet voldoende duidelijk met de familie van patiënte heeft gecommuniceerd over het besluit om niet te reanimeren en legt een waarschuwing op.

X/Y

De door de Hoge Raad in ECLI:NL:HR:2015:3076 geformuleerde (versnelde) procedure in het geval van een beklag tegen inbeslagname van geheimhouderstukken door een ander dan de geheimhouder vindt toepassing in het geval deze derde zich op het afgeleid verschoningsrecht beroept. De afgeleid geheimhouder mag voldoening aan de vordering tot uitlevering niet uitstellen totdat hij de geheimhouder heeft geconsulteerd.

X/Y

In de onderhavige zaak verwijt klaagster verweerster, jeugdarts, dat deze haar beroepsgeheim heeft geschonden door een anonieme melding over (tekenen van) postnatale depressie zonder toestemming van klaagster te hebben doorgezet aan de huisarts van klaagster. Het RTG verklaart de klacht gegrond en berispt verweerster. Ook het CTG verklaart de klacht gegrond, maar legt de lichtere maatregel van waarschuwing op. Anders dan het RTG is het CTG van oordeel dat het feitelijke doormelden door de verpleegkundige, niet aan de huisarts doch aan diens praktijkassistent, niet te herleiden is tot de gezamenlijk genomen beslissing van de verpleegkundige en de arts tot dat doormelden.

X/Y

De Wet verruiming mogelijkheden bestrijding financieel-economische criminaliteit heeft geleid tot een gewijzigde (versnelde) procedure in het geval een geheimhouder klaagt over inbeslagname – onder hem – van geheimhouderstukken. De wetgever heeft geen regeling getroffen voor het geval de inbeslagname niet bij de geheimhouder maar bij een derde plaatsvindt. De Hoge Raad vult deze lacune op en komt met een regeling.