X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een verpleegkundige die de verslechterende toestand van patiënte na een ascitespunctie miskent. De verpleegkundige is tekortgeschoten in het uitvoeren van de controle van vitale functies van patiënte en zij heeft niet tijdig genoeg overleg gevoerd met de dienstdoende arts. Patiënte is overleden. Naar aanleiding van het calamiteitenonderzoek heeft de IGZ alleen tegen de verpleegkundige een klacht ingediend.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een klacht van een kaakchirurg tegen een collega kaakchirurg. Klager verwijt de collega dat hij zonder toestemming en noodzaak patiëntgegevens heeft gebruikt in diverse gerechtelijke procedures. De kaakchirurg had patiënten om toestemming kunnen en moeten vragen, dan wel hun gegevens moeten anonimiseren. Hij krijgt een waarschuwing.

X/Y

Klaagster verwijt bedrijfsarts dat hij ten onrechte een medisch oordeel heeft gegeven zonder klaagster te hebben gezien, zonder haar behandelend arts te hebben gesproken en/of zonder de in het buitenland gemaakte röntgenfoto’s te hebben gezien. Het college oordeelt dat de arts geen verplichting had om rekening te houden met gegevens die niet in de medische verklaring staan. Het beroep wordt verworpen.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een klacht van een psychiater tegen een arts, hoofdredacteur van het Geneesmiddelenbulletin. Deze laatste had zich in dit tijdschrift en in een televisie-uitzending onder andere uitgelaten over het voorschrijven van methylfenidaat aan volwassenen met ADHD. Klager, psychiater, verwijt verweerder dat hij door deze uitlatingen het vertrouwen in de medische stand in het algemeen en in psychiaters in het bijzonder heeft geschaad hetgeen onder de tweede tuchtnorm valt. Het college oordeelt echter, dat in een debat over de wetenschappelijke onderbouwing van het voorschrijven van methylfenidaat aan volwassenen met ADHD beide partijen een ruime marge van meningsuiting toekomt. De klacht is ongegrond.

X/Stichting Wilhelmina ziekenhuis Assen

In de onderhavige zaak gaat het om een vordering ex artikel 843a Rv door een nabestaande ten aanzien van bescheiden die vallen onder de geheimhouding. Deze vordering is slechts toewijsbaar indien sprake is van een zwaarwegend belang of veronderstelde toestemming van de patiënt als ware hij nog bij leven. Een eventuele aansprakelijkheidsprocedure of emotioneel belang is daarvoor niet voldoende.

X/Stichting Groene Hart Ziekenhuis

In de onderhavige zaak gaat het om een deelgeschil inzake medische aansprakelijkheid. Bij patiënte is een partiële dwarslaesie ontstaan na vertraging in de communicatie bij de behandeling door twee ziekenhuizen (het verwijzende en het ontvangende ziekenhuis). Er volgt een beoordeling van het deskundigenrapport dat is opgesteld door de gezamenlijk aangezochte deskundige. De rechtbank oordeelt dat er in deze zaak sprake is van samenloop. Het verwijzende ziekenhuis is niet op grond van artikel 7:462 BW aansprakelijk voor fouten in het ontvangende ziekenhuis. Ieders aandeel moet afzonderlijk worden bepaald.

X/Y

In de onderhavige zaak oordeelt de rechtbank over aantallen gedeclareerde DBC-zorgproducten per maand per DBC-zorgproduct per zorgaanbieder, over passantentarieven en over de gehanteerde prijs per DBC-zorgproduct per zorgaanbieder. De rechtbank oordeelt dat deze gegevens bedrijfs- en fabricagegegevens zijn in de zin van artikel 10 lid 1 sub c van de Wob. Openbaarmaking daarvan is daarom terecht geweigerd.

Stichting GGZ Ingeest/X

Artsen en verpleegkundigen kunnen en mogen zich in een voorlopig getuigenverhoor op hun verschoningsrecht beroepen. Dit geldt evenzeer als de betrokken patiënt zelf toestemming geeft om de informatie vrij te geven, zoals in casu, ter beoordeling van medische aansprakelijkheid.

X/Y

Het gaat in deze casus om de vraag of de huisarts, door haar handelwijze, tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld jegens wijlen D (patiënte) door haar onder andere niet door te verwijzen, haar niet grondig te onderzoeken en haar niet serieus te nemen. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg acht de klacht gegrond en legt de maatregel van een waarschuwing op.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een rapportage van een GZ-psycholoog (verweerster) over de persoon van klager. Deze rapportage is in strijd met de eisen uit de Beroepscode voor psychologen 2007 van het NIP, de Gedragscode voor psychologen pro-justitia rapporteur en de eisen die aan deskundigenrapportages worden gesteld. Er is sprake van onvoldoende objectiviteit, strijd met het correctierecht en onvoldoende informatievoorziening aan onderzochte. Verweerster krijgt een berisping.