X/Stichting Groene Hart Ziekenhuis

In de onderhavige zaak gaat het om een deelgeschil inzake medische aansprakelijkheid. Bij patiënte is een partiële dwarslaesie ontstaan na vertraging in de communicatie bij de behandeling door twee ziekenhuizen (het verwijzende en het ontvangende ziekenhuis). Er volgt een beoordeling van het deskundigenrapport dat is opgesteld door de gezamenlijk aangezochte deskundige. De rechtbank oordeelt dat er in deze zaak sprake is van samenloop. Het verwijzende ziekenhuis is niet op grond van artikel 7:462 BW aansprakelijk voor fouten in het ontvangende ziekenhuis. Ieders aandeel moet afzonderlijk worden bepaald.

X/Y

In de onderhavige zaak oordeelt de rechtbank over aantallen gedeclareerde DBC-zorgproducten per maand per DBC-zorgproduct per zorgaanbieder, over passantentarieven en over de gehanteerde prijs per DBC-zorgproduct per zorgaanbieder. De rechtbank oordeelt dat deze gegevens bedrijfs- en fabricagegegevens zijn in de zin van artikel 10 lid 1 sub c van de Wob. Openbaarmaking daarvan is daarom terecht geweigerd.

Stichting GGZ Ingeest/X

Artsen en verpleegkundigen kunnen en mogen zich in een voorlopig getuigenverhoor op hun verschoningsrecht beroepen. Dit geldt evenzeer als de betrokken patiënt zelf toestemming geeft om de informatie vrij te geven, zoals in casu, ter beoordeling van medische aansprakelijkheid.

X/Y

Het gaat in deze casus om de vraag of de huisarts, door haar handelwijze, tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld jegens wijlen D (patiënte) door haar onder andere niet door te verwijzen, haar niet grondig te onderzoeken en haar niet serieus te nemen. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg acht de klacht gegrond en legt de maatregel van een waarschuwing op.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een rapportage van een GZ-psycholoog (verweerster) over de persoon van klager. Deze rapportage is in strijd met de eisen uit de Beroepscode voor psychologen 2007 van het NIP, de Gedragscode voor psychologen pro-justitia rapporteur en de eisen die aan deskundigenrapportages worden gesteld. Er is sprake van onvoldoende objectiviteit, strijd met het correctierecht en onvoldoende informatievoorziening aan onderzochte. Verweerster krijgt een berisping.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om een verslavingsarts die onterecht een geneeskundige verklaring heeft afgegeven over de geschiktheid van het uitoefenen van het ouderschap door patiënt. Patiënt is de ex-echtgenoot van klaagster. Een oordeel over medische geschiktheid is echter voorbehouden aan een onafhankelijk deskundige. De arts krijgt een waarschuwing.

X/Y

In de onderhavige zaak gaat het om de overplaatsing van een groep bewoners van een zorglocatie vanwege aangescherpte brandveiligheidseisen. De zorginstelling voldoet niet meer aan deze eisen. Gezien de omstandigheden van het geval vindt de LCvV het besluit van de zorgaanbieder om een groep kwetsbare cliënten voortvarend over te plaatsen begrijpelijk en noodzakelijk. Het inroepen van de nietigheid van het besluit tot overplaatsing door de cliëntenraad is onredelijk.

Zuidoost Kliniek/Zilveren Kruis

In de onderhavige zaak gaat het om een zorgverzekeraar en een zorgaanbieder die procesafspraken maken om mislukte contractonderhandelingen vlot te trekken. De partijen komen er desondanks niet uit. De voorzieningenrechter oordeelt dat bij het afgesproken proces transparantie en het beginsel van hoor en wederhoor in acht moeten worden genomen. Omdat de zorgverzekeraar dat niet bij alle processtappen heeft gedaan, handelt hij onzorgvuldig jegens de zorgaanbieder. De voorzieningenrechter wijst om die reden de vordering tot dooronderhandelen (conform de procesafspraken) toe.

Centramed c.s./X

De termijn van zes weken ex artikel 46 Wbp begint te lopen na de reactie van de verantwoordelijke op het eerste verzoek om inzage. Op grond van de Wbp hoeft het advies van de medisch adviseur niet te worden verstrekt, aangezien het hierbij niet gaat om gegevens die door de Wbp worden beschermd.  

X/Y

Klagers verwijten verweerder, psychiatrisch verpleegkundige, dat hij zich jegens hen schuldig heeft gemaakt aan dreigend en ongeoorloofd gedrag, conclusies heeft getrokken die niet deugen en zich heeft bemoeid met zaken waar hij niets mee van doen heeft. Het RTG verklaart klagers niet-ontvankelijk omdat in het klaagschrift onvoldoende duidelijk wordt wat de feiten en gronden zijn waarop de klacht berust. Het CTG ontvangt klagers wel in hun klacht maar verklaart deze ongegrond.