Verweerder in deze kwestie, huisarts, heeft bij patiënt een eenmalige visite afgelegd in het kader van zijn avonddienst op de huisartsenpost. Patiënt voelde zich niet goed en vertrouwde zijn situatie niet gezien zijn cardiaal verleden. Klaagster, dochter van de op 4 mei 2015 als gevolg van hartfalen door endocarditis overleden patiënt, verwijt verweerder een onzorgvuldige beoordeling en onvoldoende nazorg. Het Regionaal Tuchtcollege wijst de klacht af.

werkneemster/Reinaert Kliniek BV

Werkneemster wordt op non-actief gesteld omdat zij ongeoorloofd ‘bezig’ was met de computer van de directeur. Dit werd niet bewezen zodat de kantonrechter de vordering van werkneemster tot wedertewerkstelling toewijst.

Stichting Yulius/werkneemster

Psychiatrisch verpleegkundige meldt niet in de dagrapportage dat zij met een collega overleg heeft gevoerd, welk overleg ertoe heeft geleid dat die collega een cliënte een glas wijn heeft laten drinken. Het laten drinken van wijn kan in combinatie met medicijngebruik ernstige gevolgen hebben. Werkgeefster verneemt van dat alcoholgebruik en verzoekt de kantonrechter de overeenkomst met werkneemster (en die collega) te ontbinden. Kantonrechter wijst de verzoeken af omdat een berisping meer in de rede had gelegen (zie ook ECLI:NL:RBROT:2016:4848 ).

Verweerster, gynaecoloog, is meerdere malen betrokken geweest bij de (begeleiding van de) zwangerschap van klaagster. Klaagster verwijt verweerster dat zij heeft geoordeeld dat er geen medische reden was voor een keizersnede, ondanks het gewicht van de baby (ongeveer vier kilo) en het overgewicht van klaagster. Het Regionaal Tuchtcollege te Den Haag wijst de klacht af.

Directeur/Stichting Diafaan

Werknemer heeft in principe recht op de contractueel overeengekomen beëindigingsvergoeding (ook al kent de kantonrechter in de ontbindingsbeschikking een aanzienlijk lagere ontbindingsvergoeding toe) indien in de ontbindingsbeschikking die contractuele vergoeding niet is meegewogen.

De zorgaanbieder en de Centrale Cliëntenraad (CCR) vragen de LCvV een bindende uitspraak te doen over een voorgenomen besluit van de zorgaanbieder tot uniformering en verhoging van de waskosten voor cliënten die wonen op de psychogeriatrische locaties. De zorgaanbieder wil afwijken van het verzwaard advies dat de CCR heeft genomen inzake dit voorgenomen besluit. Door de LCvV vindt een marginale redelijkheidstoetsing plaats op grond van de Wmcz , waarbij zij niet de inhoud van het advies van de CCR beoordeelt. De LCvV komt tot de conclusie dat het besluit van de zorgaanbieder van 2 juli 2015 om de waskosten te uniformeren en te verhogen in redelijkheid genomen kon worden.

Verweerster, verloskundige, heeft de bevalling van klaagster begeleid. De klacht valt uiteen in klachten die met de bejegening van klaagster door verweerster te maken hebben en klachten die met de inhoudelijke verloskundige begeleiding te maken hebben. Het Regionaal Tuchtcollege te Den Haag wijst de klacht volledig af.

Orthodontist/NZa

De NZa wil boetebesluit met begeleidend persbericht actief openbaarmaken. Betrokken orthodontist verzoekt voorzieningenrechter openbaarmaking te schorsen, omdat hij onevenredig zal worden benadeeld door openbaarmaking. Het boetebesluit en de daarin opgenomen boetehoogte alsmede het bijbehorende persbericht wekken de indruk dat sprake is van een zeer ernstig vergrijp. De voorzieningenrechter oordeelt dat de boetehoogte en cijfermatige onderbouwing daarvan niet openbaar mogen worden gemaakt: de NZa is uitgegaan van bruto-omzet in plaats van netto-opbrengst, waardoor de boete te hoog is vastgesteld. Ook mag de opmerking in het persbericht dat het boetebesluit kan worden gebruikt in eventuele civielrechtelijke procedures tegen de orthodontist, niet openbaar worden gemaakt. Het is geen taak van de NZa patiënten te faciliteren in eventuele civielrechtelijke claims.

Appellant maakt deel uit van een kostenmaatschap van zes medisch specialisten. Wanneer appellant met pensioen gaat, onderhandelt hij zonder resultaat met de blijvers over overname van zijn praktijkdeel. Uiteindelijk vragen alle leden van de maatschap aan de Orde van Medisch Specialisten (OMS) bij wege van bindend advies de hoogte van de goodwill verbonden aan het praktijkdeel van appellant vast te stellen. De OMS stelt de hoogte van de goodwill vast. Appellant vecht dit bindend advies aan, omdat hij de goodwill veel te laag vindt. Primair vordert hij vernietiging van het bindend advies op grond van artikel 7:904 BW en vordert hij een vervangende beslissing van de rechter op grond van lid 2. Subsidiair is hij van mening dat er sprake is van ongerechtvaardigde verrijking bij de overige maten ex artikel 6:212 lid 1 BW. Ook vordert hij nog nabetaling van onder handen werk. Alle vorderingen worden zowel door rechtbank als hof afgewezen.

DSW Zorgverzekeraar U.A./A, B, C, D

De rechtbank oordeelt dat drie tandartsen en een vierde persoon jegens zorgverzekeraar DSW onrechtmatig hebben gehandeld door de vierde persoon tandheelkundige werkzaamheden te laten verrichten, terwijl niet was voldaan aan de vereisten van de Wet BIG om in opdracht voorbehouden handelingen te verrichten en de vierde persoon niet bekwaam was.