X/Y

Verweerder is forensisch arts. Hij heeft klager beoordeeld nadat deze door de politie was aangehouden. De arts heeft klager gezien, zijn huisarts geraadpleegd en geadviseerd om de acute dienst van de RIAGG in te schakelen. Klager verwijt de arts dat hij zonder toestemming contact heeft gezocht met klagers huisarts. In het onderhavige geval, waarin bij klager sprake was van een acuut ziektebeeld, oordeelt het Centraal Tuchtcollege echter dat de arts zich heeft gedragen als een goed hulpverlener door contact met de huisarts van klager op te nemen teneinde een beter beeld van de situatie van klager te krijgen. De klacht is ongegrond.

X/Y

In deze zaak gaat het om een bedrijfsarts die wordt verweten dat hij tegenstrijdige adviezen heeft uitgebracht en dat hij klager onheus heeft bejegend. De arts heeft in eerste aanleg geen verweer gevoerd en is niet ter zitting verschenen. Het RTG heeft hem een schorsing voor de duur van een maand opgelegd. Het CTG verklaart twee van de drie klachtonderdelen gegrond en legt de maatregel van berisping op, mede omdat de arts zich onvoldoende toetsbaar heeft opgesteld.

X/Y

Verweerster is sociaalpsychiatrisch verpleegkundige. Klager, een patiënt met onder meer depressieve en angstklachten, verwijt verweerster onder meer dat zij tekort is geschoten in de behandeling, waardoor de behandeling niet van de grond is gekomen. Het tuchtcollege oordeelt dat dit niet aan verweerster kan worden verweten, nu is gebleken dat klager de (behandel)contacten veelal uit de weg ging. De klacht is ongegrond.

X/Y

Verweerster is psychiater en was hoofdbehandelaar van klager. Klager verwijt haar dat zij is tekortgeschoten in de behandeling van klager en haar verantwoordelijkheid als uitvoerend hulpverlener op ernstige wijze heeft verzaakt, als gevolg waarvan de behandeling volgens klager niet van de grond is gekomen. Voorts wordt verweerster verweten dat zij haar beroepsgeheim heeft geschonden, dat zij zich heeft bediend van uitermate subjectieve dossierrapportage, dat de verpleegkundige stelselmatig onjuiste en/of te hoge posten heeft gedeclareerd waarop verweerster geen toezicht heeft gehouden en dat verweerster de behandeling op onjuiste wijze heeft beëindigd. Het college verklaart de klacht in al haar onderdelen ongegrond.

X/Y

Onderstaande casus heeft betrekking op een verloskundige (verweerster). Klagers verwijten verweerster dat zij het levensbedreigende ziektebeeld bij hun dochter niet heeft herkend (HELLP en/of (pre-)eclampsie) en dus een onjuiste diagnose heeft gesteld. Patiënte is volgens klagers elke vorm van zorg, behalve geruststelling, ontnomen met als gevolg dat zowel zij als haar baby (zeer waarschijnlijk) is overleden. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht gegrond verklaard en verweerster een berisping opgelegd. In de uitspraak besteedt het Regionaal Tuchtcollege ook aandacht aan het blijk geven van medeleven in relatie tot een eventuele aansprakelijkstelling.

Stichting Waterlandziekenhuis c.s./Y

Het hof dient in hoger beroep te oordelen over een vordering tot het overleggen van stukken, zulks op grond van artikel 843a Rv, alsmed over de aansprakelijkheid van het Waterlandziekenhuis en de daar werkzame gynaecoloog voor het letsel van een baby. Bij de baby is kort na zijn geboorte een hoge dwarslaesie geconstateerd. Het hof wijst de vordering tot het overleggen van de stukken af en oordeelt dat het Waterlandziekenhuis en de gynaecoloog niet aansprakelijk zijn, een en ander conform het oordeel van de in eerste aanleg benoemde deskundigen. Anders dan de rechtbank oordeelde, is volgens het hof voldaan aan de verzwaarde stelplicht en is er geen ruimte voor een proportionele aansprakelijkheid.

X/Sanitas Huisartsen en Y

Aan de Rechtbank Rotterdam ligt ter beoordeling de vraag voor of Sanitas Huisartsen c.s. onrechtmatig hebben gehandeld door een minderjarige te besnijden zonder toestemming van de moeder. De rechtbank beantwoordt die vraag bevestigend en wijst in dat verband op de wet en de tuchtrechtspraak. De 'KNMG-Wegwijzer dubbele toestemming gezagdragende ouders voor behandeling van minderjarige kinderen' acht de rechtbank misleidend.

X/de Autoriteit Consument & Markt (ACM)

De Rechtbank Rotterdam dient te beslissen over de vraag of de ACM terecht een vergunning heeft geweigerd voor het tot stand brengen van een bestuurlijke fusie tussen het Albert Schweitzer Ziekenhuis en de Rivas Zorggroep. De rechtbank oordeelt dat de ACM voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de daadwerkelijke mededinging als gevolg van de voorgenomen fusie op significante wijze wordt belemmerd. Ook heeft de ACM zich volgens de rechtbank terecht op het standpunt gesteld dat de voorgestelde remedie onvoldoende zekerheid biedt dat het geconstateerde mededingingsprobleem zonder twijfel en volledig zou worden weggenomen.

verpleegkundige/Máxima Medisch Centrum

Een verpleegkundige vordert onregelmatigheidstoeslag over de periode dat zij met verlof was. Volgens de kantonrechter had zij dit echter vele jaren eerder kunnen doen. Zij heeft niet ‘binnen bekwame tijd’ geklaagd, waarop afwijzing van haar vordering volgt. Voorts behoren onregelmatige diensten niet intrinsiek tot het werk van werkneemster, zodat niet doorbetaald hoeft te worden in vakantie- en verloftijd.

zorgverlener/zorgbehoevende

Aan een zorgbehoevende vrouw is een pgb verstrekt. Zij woonde samen met haar vriend, deze zou zorg verlenen aan de vrouw en zou hiervoor worden betaald uit het pgb. Er is echter niet gebleken van een arbeidsovereenkomst en/of pgb-zorgovereenkomst tussen de vrouw en haar zorgverlenende vriend. De vriend kan niet aantonen dat er daadwerkelijk zorg is verleend anders dan de zorg die gebruikelijk is tussen samenwonende partners met een affectionele relatie. Daarom kan hij geen aanspraak maken op (loon)betaling.