OM/Y

In deze zaak wordt een schouwarts vervolgd voor meineed. Hij heeft in een strafzaak onder ede verklaard over contact met de huisartsenpraktijk waarvan een (door een misdrijf) overleden vrouw patiënte was. De rechtbank neemt als vaststaand aan dat het contact met de huisartsenpraktijk niet heeft plaatsgevonden en dat geen sprake is geweest van een vergissing. Met die laatste conclusie is ook de opzet komen vast te staan. De schouwarts heeft mitsdien naar het oordeel van de rechtbank – wettig en overtuigend bewezen – meineed gepleegd. Hij krijgt een werkstraf van 180 uur opgelegd.

OM/Y

Een patiënte wordt door de strafrechter veroordeeld tot een (deels voorwaardelijke) gevangenisstraf wegens belaging (stalking) van haar huisarts. Ook krijgt zij een aantal bijzondere voorwaarden opgelegd.

X/Y

De klacht van klager, tandarts, ziet op een door een tandheelkundig adviseur van een zorgverzekeraar verstrekt advies. Het advies ziet op de vraag of een sedatiemiddel onder het verzekerd pakket valt en voor vergoeding in aanmerking komt. Het advies ziet aldus niet op het handelen van klager of op zijn praktijkvoering. Het Regionaal Tuchtcollege oordeelt daarom dat klager in zijn klacht niet-ontvankelijk is.

X/Y

Het Centraal Tuchtcollege besluit bij tussenbeslissing tot het opheffen van een in eerste aanleg opgelegde schorsing bij wege van voorlopige voorziening, nu de psychiater/psychotherapeut de door de IGZ gestelde voorwaarden voor praktijkuitoefening steeds naleefde en er geen vrees bestaat voor herhaling op korte termijn. Een schorsing is niet langer noodzakelijk.

X/Y

Een verleend voorwaardelijk ontslag kan ingevolge artikel 48 aanhef en onder b Wet Bopz niet worden ingetrokken na het verstrijken van de geldigheidsduur van de machtiging tot voortgezet verblijf, zolang er geen nieuwe machtiging tot voortgezet verblijf is. Daarnaast bepaalt de Hoge Raad dat, indien aan een betrokkene ontslag uit het ziekenhuis is verleend, geen machtiging tot voortgezet verblijf in de zin van artikel 15 Wet Bopz meer kan worden verleend. Dit geldt ook wanneer een voorwaardelijk ontslag door het verstrijken van de geldigheidsduur van de lopende machtiging niet meer kan worden ingetrokken. In deze gevallen staat wel de mogelijkheid van een machtiging op grond van artikel 2 Wet Bopz open.

X/Y

In deze zaak gaat het om een huisarts, die aan een patiënt de Prostaat Specifieke Antigeen-waarde (hierna: PSA- waarde) niet bekend heeft gemaakt. Volgens het protocol van de huisartsenpraktijk diende de patiënt zelf te bellen voor de uitslag van de PSA-waarde. Later is gebleken dat de patiënt prostaatkanker had. Het Regionaal Tuchtcollege is van oordeel dat het de verantwoordelijkheid van de huisarts is om zijn praktijk zodanig in te richten dat tijdig actie richting patiënt wordt ondernomen, indien de uitslag tot een vervolgstap noodzaakt. Gelet op het feit dat het protocol in de praktijk is aangepast, volstaat het Regionaal Tuchtcollege met het opleggen van een waarschuwing.

X/Y

De in deze kwestie aangeklaagde fysiotherapeut had de bij klager aanwezige totale ruptuur van de achillespees eerder moeten signaleren. Het door verweerder bijgehouden dossier geeft daarnaast niet op alle punten inzicht in het gevolgde beleid en de uitgevoerde behandeling. Verweerder krijgt een waarschuwing.

X/Y

Verweerder is een apotheker waarvan in een civiele procedure is komen vast te staan dat hij heeft gefraudeerd met declaraties. In de betreffende civiele procedures heeft een zorgverzekeraar, in deze tuchtrechtelijke procedure klaagster, terugbetaling van ten onrechte gedane declaraties gevorderd. In deze tuchtrechtelijke procedure wordt van de juistheid van de conclusies van de (civiele) rechtbank uitgegaan, bij gebrek aan (voldoende) ontzenuwing daarvan door verweerder. Alle klachtonderdelen zijn gegrond. Er volgt een onmiddellijke doorhaling uit het BIG-register en een voorlopige voorziening van schorsing van de inschrijving voor de duur van de beroepstermijn.

X/Y

In eerste aanleg heeft de IGZ een klacht tegen een vaatchirurg ingediend. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht in 2015 grotendeels gegrond verklaard. Verweerder is ernstig tekortgeschoten in de zorg voor twee patiënten en is ernstig tekortgeschoten in zijn dossiervoering. Het Regionaal Tuchtcollege ontzegt verweerder gedeeltelijk de bevoegdheid van het in het register ingeschreven staande beroep (arts), en wel zover het handelingen betreft op het gebied van de heelkunde, in het geval verweerder zich in het BIG-register in de hoedanigheid van arts laat inschrijven. Verweerder is van die beslissing in beroep gegaan. Klaagster heeft een verweerschrift in beroep ingediend. In september 2016 heeft verweerder het beroep in deze zaak ingetrokken. De Wet BIG biedt het Centraal Tuchtcollege niet de mogelijkheid tot voortzetting van het beroep om redenen ontleend aan het algemeen belang. De behandeling in beroep is gestaakt.

X/Y

Deze zaak benadrukt het belang van een juiste kennisgeving bij de toepassing van een dwangbehandeling. Zowel de klachtencommissie van een psychiatrisch ziekenhuis als de Rechtbank Limburg oordeelt dat, hoewel er aan de betrokkene in de kennisgeving van dwangbehandeling geen einddatum is meegedeeld, hetgeen wel moet, de betrokkene niet in haar aan de kennisgeving klevende belangen is geschaad. De Hoge Raad oordeelt dat uit de bewoording van de wet blijkt dat de patiënt wel degelijk een belang heeft bij de vermelding van de duur in de schriftelijke kennisgeving van de voorgenomen dwangbehandeling en verklaart de klacht gegrond.