X/Y

Deze zaak betreft een geschil over het beëindigen van een maatschap. Het bestuur van de maatschap neemt binnen de proeftijd van een maat de beslissing om de overeenkomst met hem te beëindigen. Dit is geen rechtsgeldig besluit omdat de vergadering van maten deze beslissing had moeten nemen. Besluitvorming door de maatschap enige tijd later kan dit niet helen en er is geen rechtsgeldige opzegging binnen de proeftijd geweest. De vordering tot wedertewerkstelling wordt toegewezen.

X/Y

Een zorgaanbieder heeft een gewijzigd rookbeleid ingevoerd, dat inhoudt dat er sinds 1 juli 2016 in de gebouwen en op het terrein van de zorgaanbieder een algeheel rookverbod geldt. De enige uitzondering op dit beleid betreft de ouderenzorglocaties en de psychiatrische opnameafdeling (PAAZ) waar aan intramurale cliënten op grond van de wet nog wel enige rookfaciliteit aangeboden moet worden. Op het verzoek van de cliëntenraad aan de Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden (LCvV) om een uitspraak te doen over de vraag of het recht van verzwaard advies in acht is genomen oordeelt de LCvV dat er niet tijdig advies is gevraagd aan de cliëntenraad en dat het advies niet strekte tot het kunnen uitoefenen van wezenlijke invloed op het besluit. Daarmee, oordeelt de LCvV, is er door de zorgaanbieder in strijd met de Wmcz gehandeld.

X/IGZ

Uit de memorie van toelichting op de Wet BIG volgt dat de strekking van deze wet is om de kwaliteit van de beroepsuitoefening te bevorderen en te bewaken en de patiënt te beschermen tegen ondeskundig en onzorgvuldig handelen. In dat licht dient ook de verbodsbepaling van artikel 4 tweede lid van de Wet BIG te worden bezien, inhoudende dat het een beroepsbeoefenaar verboden is een titel te voeren die hem niet toekomt. Eiseres had haar beroepsuitoefening al gestaakt per 1 januari 2013. Zij heeft vanaf dat moment ook geen nieuwe patiënten meer gehad. Zij is toen kennelijk vergeten haar website op te heffen. De Rechtbank Gelderland komt tot het oordeel dat eiseres op 15 januari 2015 niet in overtreding was. De Inspectie voor de Gezondheidszorg was daarom niet bevoegd haar een bestuurlijke boete op te leggen.

BV X/VGZ

BV X schrijft in op de inkoopprocedure voor zittend ziekenvervoer. De offerte wordt ongeldig verklaard onder andere omdat de BV gebruik zou maken van onderaannemers. Het verweer dat geen sprake is van onderaanneming omdat het om een dochteronderneming gaat, wordt verworpen, nu dochtervennootschappen niet van deze eis zijn uitgezonderd in de inkoopdocumenten.

X/Erasmus Medisch Centrum

De ouders van een meisje hebben een procedure aangespannen jegens het Erasmus MC, stellende dat het ziekenhuis aansprakelijk is voor de blindheid van hun dochtertje; de blindheid zou het gevolg zijn van een te late behandeling. Zowel de Rechtbank Rotterdam als het Gerechtshof Den Haag heeft de ouders in het ongelijk gesteld, oordelende dat geen reële kans op een beter behandelingsresultaat verloren is gegaan. In cassatie oordeelt de Hoge Raad dat het hof bij de beoordeling van de verloren kans is uitgegaan van een verkeerde maatstaf. De Hoge Raad formuleert de toepasselijke rechtsregel en verwijst de zaak naar het Gerechtshof Amsterdam.

X/Inspectie voor de Gezondheidszorg

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt in hoger beroep over het door de Inspectie voor de Gezondheidszorg aan een psychiater opgelegde bevel zijn praktijk te staken. Naar het oordeel van de Raad van State heeft de rechtbank terecht geoordeeld dat de hoofdinspecteur zich op het standpunt heeft kunnen stellen dat de psychiater zijn beroep niet zodanig uitoefende dat redelijkerwijs kon worden aangenomen dat dit zou leiden tot verantwoorde zorg. De rechtbank heeft voorts terecht geoordeeld dat de hoofdinspecteur zich op het standpunt mocht stellen dat een bevel tot staking – in ieder geval totdat de tuchtrechter een oordeel over het professionele handelen van de psychiater had gegeven – noodzakelijk was. Ook de korte termijnen waarop de hoofdinspecteur beslissingen heeft genomen waren terecht, gezien de patiëntveiligheid en de gezondheidsrisico’s. Ook dit oordeel van de rechtbank was dus juist. De Raad van State oordeelt tot slot dat het oordeel van de rechtbank inhoudende dat openbaarmaking van het bevel nodig was juist was. Nu het bevel rechtmatig was, is er geen grond voor het toekennen van een schadevergoeding.

X/Y

In deze zaak gaat het om een gegronde klacht tegen een behandelend arts en zijn supervisor, specialist ouderengeneeskunde. Zij zijn samen ten onrechte tot de conclusie gekomen dat er onvoldoende duidelijke symptomen waren om over te gaan tot continue palliatieve sedatie. Door de wens tot continue sedatie te beoordelen op basis van slechts somatische (lichamelijke) klachten is de arts eraan voorbijgegaan dat het ondraaglijk lijden verder kan gaan dan dat. De arts heeft niet gehandeld volgens de Richtlijn palliatieve sedatie KNMG. De patiënte heeft in de dagen voorafgaand aan het overlijden ondraaglijk geleden. De specialist ouderengeneeskunde heeft geen second opinion gevraagd aan een palliatief team. Ook heeft het geschort aan communicatie met de familie. Palliatieve zorg omvat ook het geven van aandacht, ondersteuning en begeleiding aan de naasten van de patiënt. De behandelend arts en de specialist krijgen een waarschuwing.

X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een gz-psycholoog. Er is sprake van een vermenging van de rol van gz-psycholoog met rollen als werkgeefster en verschaffer van woonruimte. Dit is in strijd met geldende beroepsethiek, die dergelijke rolvermenging verbiedt, juist ter voorkoming van belangenverstrengeling en problemen zoals in dit geval zijn ontstaan. Ook dient een psycholoog niet verder door te dringen in het privéleven van de patiënt dan voor het doel van de behandeling noodzakelijk is. Klager is niet-ontvankelijk in de klachtonderdelen ten aanzien van de eigenlijke arbeids- en woonrelatie en benadeling van zorgverzekeraars (in het algemeen). De gz-psycholoog krijgt een voorwaardelijke schorsing gedurende een half jaar met een proeftijd van twee jaar onder bijzondere voorwaarden opgelegd.

X/Y

In deze zaak gaat het om een klacht tegen een jeugdzorgwerker. Zij zou niet voldoende betrokken zijn geweest bij de zoon van klaagster en zou de zoon maar enkele keren kort hebben gezien en gesproken. Voorts zou de jeugdzorgwerker de behandeling van het gehele gezin door middel van een gezinsopname hebben willen doordrukken en tot een verzoek tot raadsonderzoek hebben besloten op het moment dat klaagster een second opinion zou hebben gevraagd over de noodzaak van de gezinsopname. De klachten slagen; een tweetal andere klachten is ongegrond.

X/Y

In deze procedure wordt (onder meer) geklaagd over het handelen van een jeugdzorgmedewerker. Deze zou ongegronde vermoedens van grensoverschrijdend gedrag en seksueel misbruik hebben. De klachten zijn in eerste instantie gegrond verklaard. De grieven die de jeugdzorgmedewerker in beroep in dit verband aanvoert, falen. De waarschuwing, die in de eerste instantie is gegeven, wordt gehandhaafd.