Vrijspraak voor zorgverlener in verband met ontbreken opzet voor het in hulpeloze toestand brengen of laten van een cliënt in een zorginstelling, die komt te overlijden.

Trial chemotherapie. Geen verzwaarde informatie- of dossierplicht. Geen sprake van schending informatieplicht.

Vervolg op GZR-2022-0201. Na experimentele chemotherapie heeft een vrouw diverse klachten. Volgens de vrouw is het ziekenhuis aansprakelijk omdat zij onvoldoende is geïnformeerd over de behandeling. Tegen de achtergrond van de schriftelijk en mondeling verstrekte informatie over de bijwerkingen, de aanwezigheid van een bekende bij enkele gesprekken, het feit van een (ondanks de trial, grotendeels) standaardvervolgbehandeling, de deskundigheid van de behandelaars om te gaan met angstige patiënten, de ingeschakelde psychische bijstand, en dat is niet gebleken dat bij het laatste gesprek voorafgaand aan de chemotherapie nog steeds sprake was van verwarring, onderbouwt de vrouw onvoldoende dat het ziekenhuis niet heeft voldaan aan de informatieplicht doordat te weinig informatie is verstrekt dan wel doordat de informatievoorziening niet aansloot bij haar bevattingsvermogen.

Betrokkene is op juiste wijze opgeroepen, ondanks dat zij vanwege analfabetisme de brief niet zelfstandig heeft kunnen lezen.

Zorgmachtiging. Betrokkene had de brief door iemand in haar moedertaal moeten laten voorlezen. Mondelinge behandeling doorgegaan zonder aanwezigheid betrokkene.

Afwijzing voortzetting crisismaatregel. Betrokkene is alleen (fysiek) beoordeeld door een psychiater in opleiding.

Er heeft een psychiatrisch onderzoek plaatsgevonden door een arts in opleiding tot psychiater (aios). De psychiater heeft echter geen direct contact gehad met betrokkene en heeft onvoldoende gemotiveerd waarom dit niet mogelijk was. Het psychiatrisch onderzoek en de medische verklaring voldoen niet aan de wettelijke eisen.

Schadevergoedingszaak op grond van artikel 10:12 lid 3 Wvggz. Rechtbank verklaart het verzoek gegrond maar kent geen schadevergoeding toe.

Rechtbank verklaart het schadeverzoek gegrond maar acht het niet billijk een schadevergoeding toe te kennen. Rechtbank betrekt daarbij dat de zorgmachtiging uitvoerbaar bij voorraad was en verzoekster gelet op de omstandigheden niet kon verwachten dat zij geheel geen zorg meer nodig had.

Beoordeling verzekeringsarts voldoet aan daaraan te stellen eisen.

Mede op basis van een verzekeringsgeneeskundige beoordeling door verweerder is de WIA-aanvraag van klaagster afgewezen. Klaagster verwijt verweerder onder meer dat hij de diagnose depressie heeft gemist. Het RTG verklaart de klacht kennelijk ongegrond, omdat de beoordeling door de verzekeringsarts voldoet aan de daaraan te stellen eisen.

Registratie arts wordt doorgehaald en arts wordt direct geschorst nadat de IGJ een LOOB heeft opgelegd en een voordracht bij het RTG heeft gedaan.

Voordracht van IGJ tot doorhaling. Onvoldoende vertrouwen dat de verslaving en het daarmee gepaard gaande gedrag onder controle is en dat er geen risico zal zijn voor de patiëntveiligheid. Doorhaling en directe schorsing.

Niet bespreken toevalsbevinding van vergrote prostaat niet tuchtrechtelijk verwijtbaar.

Klager verwijt de uroloog dat hij niet met hem heeft besproken dat op de reguliere controle CT-scan na het verwijderen van een niertumor ook een vergrote prostaat werd gezien. Elf maanden later bleek klager uitgezaaide prostaatkanker te hebben. Het RTG acht het niet bespreken van de toevalsbevinding op de CT-scan in de gegeven omstandigheden niet tuchtrechtelijk verwijtbaar en verklaart de klacht kennelijk ongegrond.

Deskundigenrapport psychiater kan de toets der kritiek niet kan doorstaan: waarschuwing.

Verweerster, psychiater, heeft op verzoek van het UWV een rapport opgesteld over klaagster, inzake de beoordeling van arbeids(on)geschiktheid. Hierin concludeert zij onder andere dat er geen aanleiding is om een ernstig psychiatrisch toestandsbeeld te veronderstellen. De conclusies wijken sterk af van de bevindingen en diagnoses die de behandelaren van klaagster hebben gesteld. Het CTG oordeelt dat het op de weg van verweerster had gelegen om nadere informatie bij de behandelaren in te winnen om haar conclusies te kunnen toetsen. Het CTG verklaart de klacht gedeeltelijk gegrond en legt een waarschuwing op.

Berisping voor huisarts wegens onvoldoende supervisie op het handelen van de coassistent.

Berisping voor huisarts, omdat van een redelijk handelend huisarts in de gegeven omstandigheden verwacht had mogen worden dat deze als supervisor de handelwijze van de coassistent had gecorrigeerd. De huisarts had het gebleken gemis aan ervaring en/of inzicht van de coassistent moeten compenseren door alsnog zelf te interveniëren en meteen te zorgen voor de noodzakelijke vervolgstappen. Dat zij dit niet gedaan heeft is tuchtrechtelijk verwijtbaar.