X/Y

Onjuiste medicatieverstrekking door een verpleegkundige. Klacht gegrond verklaard, zonder oplegging van maatregel, omdat het doel van het tuchtrecht reeds bereikt is door de getroffen maatregelen.

Vrouw/Stichting Zuyderland Medisch Centrum

Het Gerechtshof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep over een PIP-borstimplantaten-kwestie. Centraal staat de vraag of toerekening van de tekortkoming door het gebruik van deze implantanten (on)redelijk is (art. 6:77 BW). Het hof wijst op de arresten van het Gerechtshof Den Haag en Arnhem-Leeuwarden en houdt de zaak aan. Het hof wil weten of een uitspraak van de Hoge Raad valt te verwachten, waarover partijen zich mogen uitlaten.

Stichting Franciscus Vlietland Groep/patiënt

Toekenning smartengeld wegens het niet-informeren en geruststellen van een patiënt.

X/Y

Er worden klachten ingediend tegen een psychiater in het kader van individuele behandelingen van de ex-partners na een relatietherapie. Er is diagnostische informatie over klager in het dossier van de ex-echtgenote van klager via een bij de behandeling betrokken maatschappelijk werker zonder toestemming van klager terechtgekomen bij Veilig Thuis en Bureau Jeugdzorg. Het RTG legt de psychiater de maatregel van een waarschuwing op. Er is sprake van schending van het beroepsgeheim en het is onzorgvuldig om beide ex-partners na een relatietherapie 'solo' in behandeling te nemen.

X/Y

Klagers dienen voor de tweede maal een tuchtklacht in over het handelen van een psychotherapeut. Het RTG verklaart klagers ten aanzien van drie van de vier klachtonderdelen niet-ontvankelijk omdat deze aspecten al eerder tuchtrechtelijk zijn beoordeeld. Ten aanzien van het verwijt van gebrekkige dossiervoering zijn klagers ontvankelijk omdat dit onderdeel nog niet eerder in een tuchtprocedure is getoetst. Na bestudering van het gehele dossier komt het RTG tot de conclusie dat de dossiervoering adequaat was en wordt dit klachtonderdeel ongegrond verklaard.

X/Y

Het zoontje van klager wordt op de huisartsenpost door verweerder (huisarts) behandeld vanwege een snijwond. Verweerder besluit de wond te hechten, maar klager twijfelt aan de noodzaak hiervan. Er ontstaat een woordenwisseling. Nadien dient klager een klacht in vanwege onheuse bejegening, onvoldoende informeren en het kiezen van een onjuiste behandeling door verweerder. De klacht ten aanzien van de bejegening wordt gegrond verklaard en het RTG legt verweerder een waarschuwing op.

X /Staat

Wanneer de betrokken patiënt zelf de oorzaak is van overschrijding van de beslistermijn van vier weken van artikel 17 lid 2 Wet Bopz, is er geen grond voor schadevergoeding op grond van artikel 35 Wet Bopz wegens termijnoverschrijding. De griffier van de rechtbank/het gerechtshof is op grond van artikel 290 lid 2 Rv verplicht om onverwijld na een daartoe strekkend verzoek van de advocaat aan deze het proces-verbaal van de zitting te verstrekken en mag honorering van dat verzoek niet afhankelijk stellen van de vraag of de advocaat wel of geen rechtsmiddel gaat aanwenden.

X/Gemeente Apeldoorn

Een psychiater, die eerder betrokken is geweest bij het voorschrijven van medicatie aan de patiënt, kan niet als ‘onafhankelijk’ worden beschouwd als bedoeld in artikel 21 lid 1 Wet Bopz. Een last, afgegeven op basis van een geneeskundige verklaring, afgegeven door zo’n psychiater, is onrechtmatig.

X/OvJ

Artikel 14a lid 5 wet BOPZ bepaalt dat bij een voorwaardelijke machtiging in het behandelingsplan mededeling moet worden gedaan van het psychiatrisch ziekenhuis dat bereid is betrokkene op te nemen wanneer deze de voorwaarden niet naleeft en/of het gevaar niet langer buiten het psychiatrisch ziekenhuis kan worden afgewend. Deze mededeling moet zo concreet zijn dat duidelijk is welke geneesheer-directeur bevoegd is om te beslissen tot gedwongen opname. Niet kan worden volstaan met het noemen van een organisatie die verschillende psychiatrische ziekenhuizen exploiteert. Er moet een concreet psychiatrisch ziekenhuis worden genoemd. Dat neemt niet weg dat de patiënt in een voorkomend geval niet zou kunnen worden opgenomen in een ander psychiatrisch ziekenhuis, maar duidelijk moet wel zijn welke geneesheer-directeur van welk ziekenhuis de beslissingsbevoegdheid van artikel 14d lid 1 Wet BOPZ heeft.

X/Y

Klaagster voert aan dat bij haar zoon een echo-onderzoek had moeten plaatsvinden vanwege het vermoeden van torsio testis. Hiertoe heeft de behandelend uroloog niet besloten. Later bleek dat de testikel was afgestorven en moest worden verwijderd. Klaagster vordert vergoeding van de kosten voor de prothese en (toekomstig) smartengeld. Het ziekenhuis stelt dat de klacht niet-ontvankelijk is, de klacht staat niet geregistreerd. De Geschillencommissie neemt het geschil in behandeling en oordeelt dat de uroloog zich zekerheid had moeten verschaffen door een echo-onderzoek te verrichten. Het ziekenhuis dient de (operatie)kosten voor de prothese te vergoeden. Over de toekomstige immateriële schade wordt geen oordeel gegeven vanwege onduidelijkheid hierover. Zodra de omvang bekend is, dient klaagster of zoon zich te wenden tot het ziekenhuis.