X/Y

Een uit een aantal fusie-organisaties ontstane zorgaanbieder heeft te maken met 21 lokale cliëntenraden die functioneren op basis van uiteenlopende regelingen die in het verleden onder de verschillende rechtsvoorgangers van de zorgaanbieder zijn vastgesteld. Een zorgaanbieder wil een nieuwe (uniforme) samenwerkingsovereenkomst met alle cliëntenraden sluiten en een nieuwe (uniforme) faciliteringsregeling opstellen. Alle cliëntenraden hebben verzwaard advies kunnen uitbrengen over de voorgestelde nieuwe regelingen, waarbij een aantal cliëntenraden en de centrale cliëntenraad over enkele artikelen uit de nieuwe regelingen een verzwaard advies hebben uitgebracht dat de zorgaanbieder niet voornemens is op te volgen. De zorgaanbieder vraagt de Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden te beoordelen of hij in redelijkheid kan besluiten deze samenwerkingsovereenkomst en faciliteringsregeling inclusief de in dit geschil voorgelegde bepalingen vast te stellen en in te voeren en de verzwaarde adviezen niet op te volgen. De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden oordeelt dat de uniforme samenwerkingsovereenkomst en faciliteringsregeling van de zorgaanbieder aangemerkt dient te worden als modelregeling waar in specifieke situaties beargumenteerd van afgeweken zal moeten kunnen worden. Voor zover cliëntenraden in het adviestraject hebben aangegeven zich te conformeren aan de voorgestelde regelingen, kan de zorgaanbieder overgaan tot vaststelling van deze nieuwe artikel 2 Wmcz-regelingen, waarbij de reikwijdte per cliëntenraad gedefinieerd dient te worden door invulling van het instellingsbegrip en met inachtneming van de beoordeling van de commissie van vertrouwenslieden van de bestreden artikelen.

Ouders/Stichting Reinier Haga Groep en gynaecoloog

Het Gerechtshof Den Haag komt, net als de rechtbank in eerste aanleg, tot het oordeel dat een gynaecoloog en een assistent-gynaecologie, niet in opleiding niet onzorgvuldig hebben gehandeld. Onzorgvuldig handelen was gesteld omdat de dochter van de appellanten in kwestie (de ouders) geboren is met een gebroken bovenarm rechts en een zenuwbeschadiging rechts (bekend als erbse parese). Er was bij de bevalling sprake van een schouderdystocie.

X/Y

Een zorgaanbieder is van plan om voor de intramurale zorginstellingen de textielservice te gaan uitbesteden aan een externe partij, waarbij de nieuwe regeling is uitgewerkt in een projectplan en voorgelegd aan de cliëntenraden van de zorgaanbieder. Een van de cliëntenraden heeft een negatief verzwaard advies uitgebracht en de zorgaanbieder verzoekt de Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden om te beoordelen of hij in redelijkheid kan besluiten om de regeling uit te voeren voor alle intramurale zorginstellingen. De Landelijke Commissie van Vertrouwenslieden oordeelt dat de zorgaanbieder in redelijkheid kan besluiten over te gaan tot invoering van de nieuwe waskostenregeling zoals omschreven in het projectvoorstel met de bijbehorende toelichting in de adviesprocedure.

X/Y

Cliënt stelt dat de zorgaanbieder zonder toestemming informatie aan zijn ex-echtgenote heeft meegedeeld en vordert een vergoeding voor geleden materiële en immateriële schade. De zorgaanbieder voert aan dat het over de cliënt gunstige informatie betrof. De interne klachtencommissie van de zorgaanbieder heeft de klachten van cliënt gegrond verklaard. De Geschillencommissie Geestelijke Gezondheidszorg sluit zich hierbij aan. Het gegeven dat het voor de cliënt gunstige informatie betrof neemt niet weg dat de zorgaanbieder zich had moeten onthouden van het doen van een uitspraak. De commissie kent een vergoeding toe voor een deel van de geleden materiële schade.

Verloskundige/Tjongerschans

Verloskundige, in dienst bij Tjongerschans, valt in 2014 uit wegens arbeidsongeschiktheid. Tot december 2016 verloopt volgens het UWV de re-integratie goed. Echter in juli 2017 beoordeelt het UWV de re-integratie-inspanningen van Tjongerschans als onvoldoende omdat door de re-integratie ook een functioneringstraject loopt en daarover grote onduidelijkheden zijn. Uiteindelijk wil werkneemster terugkeren in haar functie maar Tjongerschans weigert dat vanwege een verstoorde verhouding (de vakgroep zou geen vertrouwen in haar hebben). Tjongerschans verzoekt en verkrijgt een ontbinding van de arbeidsovereenkomst met de transitievergoeding. Het hof kent ook een billijke vergoeding toe omdat Tjongerschans ernstig verwijtbaar heeft gehandeld doordat het ziekenhuis werkneemster op een onvoldoende duidelijk kenbaar gemaakte wijze tijdens een re-integratieprocedure in een verbetertraject heeft 'gezogen' dat (mede) ten doel had om vermeend disfunctioneren te verbeteren. Omdat te verwachten valt dat, mede vanwege de tussen partijen gerezen problemen, het dienstverband toch niet veel langer zou hebben geduurd dan één á twee jaar en werkneemster inmiddels andere, tijdelijke, werkzaamheden heeft gevonden, beperkt het hof de billijke vergoeding tot bruto € 10.000 (naast de reeds eerder toegekende transitievergoeding van bruto € 23.723,56).

Manager Frontoffice/Geestelijke Gezondheidszorg Delfland

Een manager frontoffice bij GGZ Delfland blijkt niet alleen voor zichzelf en ten laste van GGZ zaken te hebben aangeschaft, maar ook voor leveranciers advieswerkzaamheden te hebben verricht, welke werkzaamheden door die leveranciers aan hem werden betaald en door die leveranciers in de facturen aan GGZ werden verwerkt. Werknemer heeft gefraudeerd met facturen door samenwerking met drie externe partijen. De omvang van de schade wordt door werkgever deels onderbouwd door middel van facturen en getuigenverklaringen. De stelling van GGZ dat werknemer alle door GGZ gestelde schade door middel van bewijs moet ontkrachten gaat niet op. Voor omkering van de bewijslast is geen reden. GGZ moet al haar schade bewijzen. Werknemer dient aan GGZ te vergoeden € 330.413,15.

Ziekenhuis/radioloog

Radioloog, 57 jaar oud, is ruim twintig jaar aan het ziekenhuis verbonden, eerst als vrijgevestigd medisch specialist en sinds 2016 op basis van een arbeidsovereenkomst. Na klachten over zijn functioneren in 2017 heeft het ziekenhuis tevergeefs een ontbindingsprocedure gevoerd. Daarna is op basis van het 'Reglement mogelijk disfunctionerend medisch specialist' een interne en vervolgens een externe commissie ingesteld. Die onderzoeken leidden tot de conclusie dat er sprake was van disfunctioneren en daarom werd opnieuw een ontbindingsprocedure gevoerd. Het Scheidsgerecht Gezondheidszorg oordeelt dat de casuïstiek in beide procedures in feite hetzelfde is, maar dat de rapportages van beide commissies wellicht nieuw licht op de zaak kunnen werpen. Uiteindelijk blijkt dat onvoldoende te zijn en wordt door het Scheidsgerecht veel waarde gehecht aan het feit dat slechts een deel van de vakgroep de radioloog per se weg wilde hebben. Ook wordt veel waarde gehecht aan het uitstekende arbeidsverleden en de invloed van de (mogelijke) burn-out. Onvoldoende staat vast dat sprake is van een onherstelbaar verstoorde arbeidsverhouding en volgens het Scheidsgerecht heeft het ziekenhuis te weinig gedaan om tot een normalisering van de verhoudingen te komen. Het ontbindingsverzoek wordt afgewezen en er wordt een vergoeding voor kosten rechtsbijstand toegewezen van € 30.000.

Radioloog en Radimeko B.V./het MSB Atrium-Orbis U.A. en Zuyderland Medisch Centrum

Radioloog wil in loondienst treden bij het MSB van het Laurentius Ziekenhuis, maar het MSB van het Zuyderland ziekenhuis en het Zuyderland Ziekenhuis willen dat voorkomen met een beroep op het concurrentiebeding dat is gesloten tussen de radioloog en haar praktijkvennootschap enerzijds en het MSB van het Zuyderland Ziekenhuis anderzijds. De voorzieningenrechter oordeelt dat het aangaan van een loondienstverband bij een concurrerend ziekenhuis niet gelijk is aan de formulering zoals die in het beding is opgenomen, te weten een 'directe en indirecte participatie in zorgaanbod dat concurreert met de overgedragen opdracht' en dat het ook niet de bedoeling van partijen was om dat wel gelijk te schakelen. In het beding staat dat de specialist niet mag meewerken aan 'een zorgaanbod dat concurreert met de Opdracht'. Onder ‘de Opdracht’ verstaat de rechter 'het verlenen van medisch-specialistische zorg op het gebied van het specialisme van de medisch specialist ten behoeve van het MSB'. Onder 'zorgaanbod' verstaat de rechter 'het zorgaanbod van het MSB of de opdrachtgever, te weten het geheel aan (mogelijke) behandelovereenkomsten met (potentiële) patiënten'. De radioloog is een ondersteunend specialist. Hij heeft geen poortfunctie en (dus) geen eigen patiënten. De radioloog kan geen patiënten 'meenemen'. De radioloog neemt, door in loondienst te treden bij het Laurentius ziekenhuis, wel deel aan het zorgaanbod, maar als radioloog kan zij haar 'opdracht' niet meenemen naar het Laurentius ziekenhuis. Van een concurrerend zorgaanbod is bij het medisch specialisme radiologie aldus geen sprake. De radioloog mag bij het MSB van het Laurentius Ziekenhuis in dienst treden.

De Trans/Activiteitenbegeleidster

Bij zorgorganisatie De Trans mogen bepaalde cliënten alleen gemalen voedsel eten. Een zorgcoördinator geeft enkele cliënten, ondanks eerdere waarschuwingen, een (niet gemalen) stuk chocola. De zorgcoördinator handelt daarmee, gegeven het grote belang van het geldende voedingsvoorschrift (risico op verslikken met fataal gevolg), ernstig verwijtbaar. Nadat de kantonrechter heeft ontbonden zonder zich uit te laten over de transitievergoeding, wordt door het hof de transitievergoeding ontzegd.

medewerkster/Koninklijke Visio

Bedrijfsarts oordeelt dat werkneemster eind oktober 2018 weer volledig arbeidsgeschikt kan zijn. Omdat Visio van mening is dat de relatie onherstelbaar beschadigd is, dient zij begin november 2018 een ontbindingsverzoek in. Daarna vraagt werkneemster een deskundigenoordeel aan bij het UWV. Enkele dagen na de zitting bij de kantonrechter oordeelt de UWV-deskundige dat werkneemster nog steeds arbeidsongeschikt is. Enkele dagen daarna oordeelt de kantonrechter, zonder het deskundigenoordeel te kennen, dat de arbeidsovereenkomst wordt ontbonden wegens een verstoorde arbeidsverhouding en dat er geen opzegverbod is. Het hof oordeelt daarentegen dat werkneemster nog steeds arbeidsongeschikt was en dat het opzegverbod dus wel geldt en dat er mogelijk een verband is tussen de psychische problematiek en haar gedrag, waardoor de relaties zijn verstoord. De kantonrechter had dus niet mogen ontbinden. Herstel dienstverband zou eigenlijk uitgesproken moeten worden maar ligt vanwege de ernstig verstoorde relatie niet in de rede en ter compensatie daarvan wordt, naast de reeds toegekende transitievergoeding (€ 26.423,19 bruto), ook een billijke vergoeding (€ 22.500 bruto) toegekend. De hoogte van de vergoeding is afhankelijk van de duur van het dienstverband, de te verwachten duur van de resterende ziekteperiode, de (onzorgvuldige) handelwijze van Visio, de hoogte van de uitkering en de hoogte van de transitievergoeding. Het onjuiste oordeel van de bedrijfsarts komt voor risico van Visio.