Geachte heer/mevrouw,

Bijgaand treft u een nieuwe GZR Update aan.

Rechtspraak
Graag wijs ik u op de uitspraken onder aan deze nieuwsbrief. Ik licht er enkele voor u uit.

Schorsing voor nalatige bedrijfsarts
De eerste uitspraak betreft het handelen van een bedrijfsarts (GZR 2022-0100). De bedrijfsarts werd verweten een man ten onrechte volledig arbeidsgeschikt te hebben verklaard. Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg is het met dit verwijt eens; de man was verhoogd kwetsbaar en er was kans op een terugval. Opvallend is ook de versnipperde en beperkte verzuimbegeleiding. In het kader van een goede verzuimbegeleiding speelt de bedrijfsarts een cruciale rol. Dit houdt méér in dan alleen de spreekuurconsulten. De bedrijfsarts speelt ook een cruciale rol in de advisering aan de werkgever, waarbij de bedrijfsarts minst genomen nauw betrokken moet zijn. Van adequate en inhoudelijke advisering aan de werkgever was echter niet gebleken. De bedrijfsarts is geschorst voor de duur van drie maanden. Hierbij heeft mede een rol gespeeld dat de bedrijfsarts niet open leek te staan voor feedback.

Geen redelijk belang bij uitspraak geschilleninstantie
De tweede uitspraak heeft betrekking op een patiënt die klachten heeft over zijn behandeling, welke klachten hij acht jaar geleden voorlegde aan een klachtencommissie en het tuchtcollege (GZR 2022-0103). De Geschillencommissie Ziekenhuizen meent daarom dat de patiënt geen redelijk belang heeft bij een beoordeling door de geschillencommissie (art. 5, lid 1, onder e, van het reglement). Zij verklaarde de patiënt niet-ontvankelijk in zijn klacht.

Geen causaal verband normschending en schade
De laatste uitspraak gaat over een toegekende schadevergoeding in een Wvggz-procedure (GZR 2022-0106). Bij beschikking oordeelde de rechtbank Midden-Nederland dat ten aanzien van betrokkene in kwestie verplichte zorg werd verleend zonder dat daaraan een schriftelijke beslissing ten grondslag lag als bedoeld in artikel 8:9 lid 2 en 3 Wvggz. De rechtbank veroordeelde de zorgaanbieder daarbij tot betaling van een schadevergoeding van € 150. De zorgaanbieder ging daartegen in hoger beroep en met succes. Het hof overwoog dat uit de stukken en de verklaring van betrokkene zelf was gebleken dat de kern van de klacht en het verzoek tot schadevergoeding niet was gelegen in het niet op schrift stellen en het uitreiken van de vrijheidsbeperkende maatregel, maar in de gehele opname zelf en de wijze waarop deze werd uitgevoerd. Betrokkene kende de zorgmachtiging en wist dat hem beperkende maatregelen konden worden opgelegd. Daarmee is onvoldoende komen vast te staan dat de schade die betrokkene stelt te hebben geleden verband houdt met het niet voldoen aan een bepaling in de wet waardoor zijn rechtspositie is aangetast. De niet-naleving van artikel 8:9 lid 2 en 3 Wvggz leidt dus niet zonder meer tot een aanspraak op schadevergoeding. Het hof vernietigde de beschikking van de rechtbank voor wat betreft het verzoek om immateriële schadevergoeding en wees dit verzoek alsnog af.

Nieuws
De afgelopen twee weken verschenen verschillende nieuwsberichten. Deze zijn op frequente tijden te lezen op de website.

Volgende nieuwsbrief en wetgevingseditie
Ik attendeer u erop dat in verband met de meivakantie de eerstvolgende nieuwsbrief op 13 mei 2022 verschijnt. Wel kunt u de komende periode nog een wetgevingseditie verwachten.

Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar klantenservice@boomdenhaag.nl.

Vrolijk Pasen!

Rolinka Wijne
Hoofdredacteur GZR Updates