Geachte heer/mevrouw,

Bijgaand treft u een nieuwe GZR Update aan.

Rechtspraak
Graag wijs ik u op de uitspraken onder aan deze nieuwsbrief. Ik licht er enkele voor u uit.

Tariefbeschikkingen 2016 kunnen de toets der rechtmatigheid niet doorstaan
De eerste uitspraak waar ik u op wijs, betreft een uitspraak van het College van Beroep voor het bedrijfsleven (GZR 2017-0344). Aan het College lag ter beoordeling voor of de tariefbeschikkingen van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) over het jaar 2016 inzake beeldvormend onderzoek en medisch-microbiologische diagnostiek – wat betreft de wijze van totstandkoming en wat betreft de uitkomst – de rechtmatigheidstoets kunnen doorstaan. Deze toets betekent dat de tarieven moeten steunen op een deugdelijk onderzoek en door middel van een rechtens aanvaardbare methode moeten zijn berekend. Vervolgens dient aannemelijk te zijn dat de tarieven daadwerkelijk kostendekkend zijn. Het College oordeelde dat aan die eisen in dit geval niet was voldaan. Daartoe werd overwogen dat de NZa de door de zorgaanbieders gezaaide twijfel over de representativiteit van de kostprijsgegevens niet had kunnen wegnemen. Ten eerste had de NZa onvoldoende inhoudelijk rekening gehouden met de (verschillen tussen) kostprijsgegevens en -structuren van diverse soorten aanbieders. Ten tweede had de NZa de gemotiveerde kritiek van de zorgaanbieders onvoldoende weerlegd. De NZa had niet kunnen volstaan met een cijfermatig onderzoek naar de deugdelijkheid van de aangeleverde kostprijzen, op grond waarvan op totaalniveau zich geen probleem zou voordoen, maar had feitelijk navraag moeten doen bij de betrokken zorgaanbieders. Voorts had het feit dat zelfstandige behandelcentra uit de markt dreigden te vallen en/of boven het maximumtarief contracteerden – zoals door de zorgaanbieders gesteld was – voor de NZa aanleiding moeten zijn voor nader inhoudelijk onderzoek. Het College oordeelde tot slot dat niet was komen vast te staan dat de tarieven redelijkerwijs kostendekkend konden worden geacht. Slotsom is dat de NZa een nieuw besluit moet nemen met inachtneming van deze uitspraak.

Artikel 49 Wet Bopz ook van toepassing op verpleeginrichtingen
De tweede uitspraak die ik onder uw aandacht breng, betreft een uitspraak van de Hoge Raad in een Bopz-kwestie (GZR 2017-0346). In geschil was de toepasselijkheid van artikel 49 Wet Bopz op patiënten die zijn opgenomen in een verpleeginrichting, welk artikel luidt als volgt: ‘Een met toepassing van hoofdstuk II, §§ 1 tot en met 4, in een psychiatrisch ziekenhuis verblijvende patiënt, ieder der in artikel 4, eerste lid, bedoelde personen alsmede de inspecteur en de officier van justitie, in wier ambtsgebied het psychiatrisch ziekenhuis is gelegen, kan aan de geneesheer-directeur van het psychiatrisch ziekenhuis het voorwaardelijk ontslag of het ontslag van de patiënt uit het ziekenhuis verzoeken’. Naar het oordeel van de Hoge Raad is de toepasselijkheid van artikel 49 Wet Bopz niet beperkt tot een psychiatrisch ziekenhuis niet zijnde een zwakzinnigeninrichting of verpleeginrichting. Dit volgt uit de artikelen 1, 17, 45 en 49 Wet Bopz in onderling verband en samenhang en strookt met de passages in de wetsgeschiedenis van de Bopz.

Geluidsopname van twee cliënten kan niet door de beugel
De derde zaak die ik belicht, ziet op een verpleegkundige van een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GZR 2017-0347). Deze verpleegkundige had zonder medeweten van twee bewoners die een affectieve relatie met elkaar hadden een geluidsopname gemaakt terwijl zij elkaar hielpen met wassen. De verpleegkundige vond dit vertederend en wilde haar collega’s hiervan deelgenoot maken. De verpleegkundige is hierom inmiddels ontslagen maar de raad van bestuur van de instelling legde het gedrag ook voor aan het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Groningen. Het tuchtcollege oordeelde, zoals wellicht verwacht, dat de verpleegkundige met het maken van de opname de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening heeft overschreden. Zij heeft daarmee (bovendien en vooral) inbreuk gemaakt op de levenssfeer en privacy van de betrokken cliënten. Het tuchtcollege oordeelde ook dat de verpleegkundige niet haar beroepsgeheim had geschonden; de opnamen had ze louter laten horen in haar team en direct daarna verwijderd. De verpleegkundige is geen maatregel opgelegd, gezien het getoonde inzicht, het ontslag en de negatieve media-aandacht.

Annotaties
Verder maak ik u ook graag attent op onze annotaties. Deze keer treft u een annotatie van de hand van Eva Jacobs bij een uitspraak van de Rechtbank Den Haag (GZR 2017-0300). De uitspraak heeft in de kern betrekking op de vraag wanneer de verjaringstermijn begint te lopen van een bij een zorgverzekeraar in te dienen declaratie (bij niet-gecontracteerde zorg) van een zorgverlener aan een verzekerde. Eva zet het wettelijk kader aan de hand van de uitspraak duidelijk uiteen.

Nieuws
De afgelopen twee weken verschenen verschillende nieuwsberichten. Deze zijn op frequente tijden te lezen op de website.

Onze zoekfunctie
Wist u dat GZR Updates uit meer bestaat dan deze nieuwsbrief en de mogelijkheid om kennis te nemen van annotaties? Alle door onze redactieleden zorgvuldig geselecteerde en samengevatte uitspraken komen in een database. GZR Updates biedt de mogelijkheid om op doeltreffende wijze de database te doorzoeken, zodat u de voor u relevante uitspraken kunt vinden. Zie hier voor de mogelijkheden.

Inzenden eigen rechtspraak
Beschikt u zelf over een nog niet gepubliceerde uitspraak die relevant is voor de gezondheidsrechtpraktijk en rechtsontwikkeling, klik dan hier om de geanonimiseerde uitspraak in te zenden. Wij stellen dat erg op prijs.

Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar gzr-updates@boomdenhaag.nl.

Alvast een goed weekend.

Met vriendelijke groet,

Rolinka Wijne
Hoofdredacteur GZR Updates